Nominacje do Paszportu Polityki

W tym roku po raz dziesiąty zostaną wręczone najwybitniejszym polskim artystom Paszporty Polityki. Wśród osób zgłoszonych do tej nagrody przez wybitnych polskich krytyków znalazło się czworo twórców z Pomorza.
Oto tegoroczne nominacje:

Nominuje Henryk Bereza, Twórczość:

1. W poezji na uwagę zasługują Ptasia grypa Bohdana Zadury, zbiory wierszy Marcina Sendeckiego (Opisy przyrody, Szkoci dół) i Dariusza Sośnickiego Symetria (wyrazista osobowość, poeta niedoceniony).
2. W zakresie prozy plan pierwszy tworzą: Na odchodnym Mariana Pilota (wybitny prozaik z własną twarzą), Transformejszen Edwarda Redlińskiego (pisarz z wielką odwagą), dwie książki Pigment i Patrzeć i patrzeć Grzegorza Strumyka (rycerz prawdy własnego słowa), 47 na odlew Nataszy Goerke (pisarka o pełnej duchowej wolności), Szkieleciarki Wojciecha Kuczoka (gwiazda literacka z przyszłością).
3. W eseistyce literackiej zjawiskiem niezwykłym jest książka Galaktyki, biblioteki, popioły Szymona Wróbla, wbrew dacie publikacja tegoroczna, świadectwo intelektualnej i kreacyjnej wybitności. Nominuje Przemysław Czapliński, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu:
4. Anna Sobolewska - autorka książki Cela. Odpowiedź na zespół Downa. Jest to opowieść prosta, prawdziwa i mądra, wolna od histerii, ale przejmująca; prywatna, ale nakłaniająca do krytycznego przemyślenia naszych zachowań publicznych; rodzinna, a zarazem wskazująca na niedoskonałości społecznych instytucji z rodziną związanych.
5. Edwin Bendyk, autor książki Zatruta studnia - za fascynującą opowieść o relacjach między wiedzą, władzą i wiarą w dzisiejszym świecie, za stworzenie prawdziwej formy pojemnej, czyli narracji odpowiadającej swoim przemieszaniem stopniowi zagęszczenia współczesnej komunikacji, za zachęcanie czytelnika do samodzielnego rozstrzygania, czy możemy zaufać wolności.
6. Tomasz Piątek, autor książek Heroina i Kilka nocy poza domem - za niepospolite umiejętności stylistyczne, za sprawność w budowaniu narracji, za niepokojące opowieści o świecie, w którym przyjemność przekracza granice tym łatwiej, im bardziej lękamy się codzienności. Nominuje Dariusz Nowacki, FA-art., Uniwersytet Śląski:
7. Jacek Dukaj - jako jeden z nielicznych uprawia tzw. twardą (klasyczną) fantastykę naukową, której złote lata dawno minęły. Autor Czarnych oceanów i Extensy nie przejmuje się tym. I słusznie - śmierć konwencji ogłoszono chyba przedwcześnie.
8. Wojciech Kuczok - za sprawność literacką i postępy artystyczne. Ogłoszony w tym roku drugi tom prozy Kuczoka (Szkieleciarki) nie tylko pozostawił korzystne wrażenie, ale i sporo zapowiedział. Przeczuwam, że spełnienie nastąpi wkrótce.
9. Krzysztof Varga - za wierność własnym literackim przekonaniom, a osobliwie za wrażliwość i kunszt narracyjny, smaczki i tajemnice, jakimi pisarz nafaszerował najnowszą swą powieść (Karolina). Publiczność czytająca ciągle za mało wie o zaletach prozy Vargi. Ze stratą dla siebie. Nominuje Tadeusz Nyczek, Przekrój:
10. Dorota Masłowska - bo to jest tegoroczne objawienie, udawanie zaś, że tego błyskotliwego debiutu nie było, uważam za nieporozumienie. Jej Wojna polsko-ruska dowodzi ogromnej wrażliwości stylistycznej i jest zapowiedzią, że w polskiej literaturze pojawił się autentyczny talent.
11. Jacek Dukaj - warto docenić konsekwencję i upór tego twórcy, z pewnością najzdolniejszego i najwybitniejszego kontynuatora pisarstwa Stanisława Lema.
12. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki - za eseistyczny zbiór Zaplecze, którym udowodnił, że nie tylko liryka jest jego mocną stroną. Bez względu jednak na formę wypowiedzi Tkaczyszyn-Dycki pozostaje pisarzem subtelnym, niedbającym o poklask i ten rodzaj wewnętrznej odwagi skłaniającej do takiego pisania warto premiować. Nominuje Marek Zaleski, Instytut Badań Literackich PAN, Res Publica Nowa:
13. Dorota Masłowska - jej Wojnę polsko-ruską pod flagą biało-czerwoną można czytać jak opacznie spełnioną przepowiednię o wyklętym ludzie, który wejdzie do śródmieścia. Jego język to zrakowaciała odmiana polszczyzny, ale czai się w niej odnowicielska energia, ma w sobie siłę karnawału domorosłych lumpennihilistów. Opowiada o normalizacji świata na opak.
14. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki - za eseistyczne zapiski Zaplecze. Szperanie w starej rodzinnej bibliotece z podprzemyskiego Lubaczowa pełnej szpargałów, ale i rarytasów, stało się okazją do wskrzeszania ludzkich i literackich cieni, języka, obyczajów, ba! - świata sprzed końca świata.
15. Dariusz Sośnicki - za tom poezji Symetria. Świat, jaki nam ukazuje Sośnicki, to ten, jaki znamy, ten na wyciągnięcie ręki i ten widziany z okna poznańskiego blokowiska. Ale za sprawą sztuki poetyckiej Sośnickiego (a nie zaleca się on do czytelnika i nie szuka z nim łatwego porozumienia) szara codzienność traci zwykłą przewagę, pada łupem zwycięskiego w wierszu spojrzenia.