Nasza wesoła Apokalipsa - wybór esejów Kołakowskiego

* Nasza wesoła Apokalipsa - taki tytuł nosi wybór najważniejszych esejów Leszka Kołakowskiego dokonany przez Zbigniewa Mentzla zawierający takie teksty jak _Kapłan i błazen_, _Sprawa polska_ czy _Banał Pascala_. Książka właśnie trafia do księgarń.*

Książka zawiera dwadzieścia dwa eseje i artykuły wybrane z dorobku Leszka Kołakowskiego po 1956 roku. Ułożono je chronologicznie: najpóźniejszy dzieli od najwcześniejszego bez mała pół wieku.
- Zamierzeniem naszym było zgromadzenie w jednym tomie takich tekstów autora, które jako najważniejsze i najbardziej reprezentatywne dla jego twórczości eseistycznej i pomagają zrozumieć, czym w historii myśli polskiej i światowej jest fenomen Kołakowskiego - deklaruje Mentzel .

Co do tego, które z esejów Kołakowskiego powinny się znaleźć wśród najważniejszych, nie ma i nie będzie nigdy zgody całkowitej - przyznaje redaktor tomu. Dokonując wyboru Mentzel uznał jednak, że książka nie może się obyć bez Kapłana i błazna - najbardziej, jego znaniem, znanego eseju Kołakowskiego , ani bez tekstu O Jezusie Chrystusie - proroku i reformatorze. W tomie znalazły się też Tezy o nadziei i beznadziejności oraz Sprawa polska - dwa szkice z początku lat 70., które, napisane i ogłoszone już po wyjeździe Kołakowskiego za granicę, stały się intelektualnym aktem założycielskim powstającej w PRL-u opozycji demokratycznej - jak pisze Mentzel .

W książce jest też najczęściej bodaj cytowany esej Kołakowskiego z lat 80. Jak być konserwatywno-liberalnym socjalistą oraz nieco wcześniejszy tekst Wychowanie do nienawiści, wychowanie do godności - szkic o trzech wymiarach, jakie mają wszelkie zjawiska - moralnym, politycznym i religijnym. Tom zawiera także eseje o postaciach i postawach, które były Kołakowskiemu bliskie - Banał Pascala, Erazm i jego Bóg, a także o problemach, które zajmowały go najbardziej i do których wielokrotnie powracał: o złych i dobrych stronach tradycji duchowej Oświecenia (Bałwochwalstwo polityki), problematyce wiary i jej braku (Troska o Boga w pozornie bezbożnej epoce), przypadkowości procesów historycznych (Fabula mundi i Nos Kleopatry). W książce znalazł się też nieco zapomniany, wczesny tekst Antysemici.

Duchowy mistrz liberalnej inteligencji - powiedział o Kołakowskim ks. Józef Tischner . Czesław Miłosz zastanawiał się: „W jaki sposób Leszek Kołakowski , filozof pozytywista, materialista i marksista stał się Kołakowskim -mędrcem, zwracającym się w swoich rozmyślaniach przeciwko wszelkim -izmom?”. Na to pytanie odpowiedział abp Józef Życiński.
- Starczyło mu intelektualnej odwagi, aby podjąć samotniczą wędrówkę, w której marksizm, pełniący ongiś funkcje opium dla Prometeuszów, jawił się ostatecznie, jako namiastka myślenia dla członków partyjnego dworu - mówił o filozofie.

* Kołakowski zaczynał przygodę z filozofią jako zdeklarowany marksista, w latach 50. zaczął jednak od tej doktryny odchodzić.*W 1968 roku, gdy odebrano mu prawo do publikacji, zdecydował się na emigrację. Potem poglądy Kołakowskiego zaczęły ewoluować stopniowo w kierunku ogólnie rozumianej myśli chrześcijańskiej. Wydał ponad 400 prac, w tym ok. 30 książek. Najbardziej znana z nich to trzytomowa praca pt. Główne nurty marksizmu. Powstanie, rozwój, rozkład , którą napisał w latach 1968-1976. Inną bardzo ważną książką Kołakowskiego była Obecność mitu z 1972 r. Filozof zmarł 19 lipca 2009 roku.

Książka Nasza wesoła Apokalipsa ukazała się nakładem wydawnictwa Znak.