Najważniejsze książki ostatnich dwudziestu pięciu lat

Badanie zostało przeprowadzone przez magazyn „Wasafiri” (termin ‘wasafiri’ oznacza w suahili kulturową podróż). Magazyn obchodzi w tym roku 25. rocznicę istnienia.

Oto pełna lista tytułów:

Droga bez dna Ben Okri
Jest to nie tylko książka o świecie realnym i świecie duchów, nie tylko o sacrum i profanum, ale przede wszystkim o głębokich prawdach życiowych, opisanych mądrze i poetycko... Opowieść Bena Orkiego jest cudowną alegorią osadzoną w Afryce, opowieścią o miłości, śmierci i przemijaniu...

Miała to być pierwsza powieść Gabriela Garcii Marqueza. Dzięki swym dziadkom znał od dziecka historię Macondo i dzieje rodziny Buendia, prześladowanej fatum kazirodztwa.

Świat, w którym rzeczy nadzwyczajne miały wymiar szarej codzienności, zwyczajność zaś przyjmowana była jak zjawisko nadprzyrodzone, świat bez czasu, gdzie wiele rzeczy nie miało jeszcze nazw, był też jego światem.

Potrzebował aż dwudziestu lat, by wreszcie spisać te rodzinne opowieści z całym dobrodziejstwem i przekleństwem odniesień biblijnych, literackich, politycznych; uświadomił nam, że plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi.

*_Lolita_ Vladimira Nabokova *Najgłośniejsza powieść Vladimira Nabokova, jednego z najwybitniejszych pisarzy XX wieku, jest opisem seksualnej obsesji czterdziestoletniego mężczyzny na punkcie dwunastoletniej dziewczynki Dolores. Powieść przetłumaczona na kilkadziesiąt języków, wydawano ją w atmosferze kontrowersji i protestów, a autora pomawiano o pornografię i pedofilię. Obecnie uznawana jest za jedno z arcydzieł literatury światowej.

Siłę powieści stanowią wnikliwe, wiarygodnie nakreślone portrety ludzi stających wobec dramatycznych wyzwań, próbujących określić siebie wobec oczekiwań innych i zmieniającego się na ich oczach świata, a także wobec zasadniczych dylematów etycznych. Ludzi, którzy uwikłani w niejednoznaczne sytuacje odkrywają, że dokonując najistotniejszych życiowych wyborów, są zawsze sami... Trudno uwierzyć, że koneser kobiecych wdzięków i wielbiciel poezji romantycznej częściej doświadcza nudy niż miłości. David Lurie, dwukrotnie rozwiedziony pięćdziesięciodwuletni profesor literatury na uniwersytecie w Kapsztadzie, świadomie burzy swój święty spokój. Nawiązuje romans z młodziutką studentką i wkrótce potem, zaskarżony przez nią, traci pracę i szacunek otoczenia. Wizyta u córki Lucy i zmiana trybu życia ujawniają, że nie potrafi znaleźć wspólnego języka z innymi. Nie radzi sobie też z poczuciem winy za tragedię, która spotkała Lucy. W końcu każde z nich będzie musiało znaleźć własny sposób na to, jak żyć z piętnem hańby.

Autor opisuje historię osamotnionej walki dumnego Hindusa - tytułowego Mistera Biswasa - który nie będąc z natury buntownikiem, ośmielił się przeciwstawić uświęconym tradycją obyczajom, mitom i wierzeniom rodziny Tulsi, z którą związał się przez małżeństwo.
Odwaga i poczucie własnej godności pozwoliły mu nie tylko stawić czoło potężnej presji rodzinnego klanu, lecz także ocalić od zniewolenia własnego syna Ananda.
Nakreślony z Dickensowskim rozmachem obraz życia hinduskiej społeczności, pozbawiony sentymentalizmu i moralizatorstwa, ukazuje całą złożoność sytuacji w posiadłościach Wielkiej Brytanii u schyłku jej kolonialnego panowania.

To obszerna epicka opowieść o powojennej historii Indii. Jak zwykle u Rushdiego, prawdzie historycznej towarzyszy tu fikcja, a postacie autentyczne spotykają się z wytworami imaginacji pisarza. Jak zwykle też książka wywołała skandal oraz ostre protesty niepochlebnie w niej sportretowanej Indiry Gandhi. W ramach znanych z historii najnowszej wydarzeń Rushdie osadził opowiedzianą przez Salima Sinaiego sagę rodzinną o "dzieciach północy" urodzonych w chwili uzyskania niepodległości przez Indie.

Utkana z niedomówień i nastrojów poetycka opowieść, która zaczyna się pod koniec drugiej wojny światowej, w zrujnowanym pałacu na południu Włoch. Kanadyjska pielęgniarka, Hana, opiekuje się bezimiennym pacjentem, którego płonący samolot rozbił się na Saharze. Ciężko poparzonego uratowali Beduini i przetransportowali do szpitala. Hana otacza go troskliwą opieką, czyta mu książkę, która może być kluczem do poznania jego przeszłości. Pamięć niezwykłego pacjenta stopniowo powraca i odkrywa jego mroczną tajemnicę. Hana towarzyszy mu w ostatnich dniach próbując zapomnieć o swoich bolesnych przeżyciach.

Rozdarta, szarpana wojna domowa Sri Lanka. Młoda lekarka Anil, wykształcona w Europie i Ameryce specjalistka w dziedzinie medycyny sadowej, przyjeżdża do kraju swego urodzenia jako ekspert do badania zbrodni wojennych skierowana przez międzynarodową organizacje broniąca praw człowieka.
Terror, skrytobójcze mordy, powszechny strach są w Sri Lance na porządku dziennym. Ludzie jednak muszą żyć, pracować, być użytecznymi dla innych. Wspominają, kochają, snują marzenia.
Dawno zapomniany świat, odmienna mentalność ludzi Wschodu sprawiają, ze buntowniczej Anil trudno zaakceptować ich postępowanie. Powrót do korzeni utrudnia jej dodatkowo chłodny, racjonalny umysł naukowca. W tym kraju nic nie jest proste, jednoznaczne, do końca zrozumiale...

Barack Obama (ur. 1961), pierwszy czarnoskóry prezydent Stanów Zjednoczonych, wybrany 4 listopada 2008 r. 44. prezydentem USA z ramienia Partii Demokratycznej. Jest postacią nietuzinkową już choćby z racji pochodzenia - jest synem Kenijczyka i Amerykanki, córki farmera ze stanu Kansas. To pochodzenie ukształtowało jego szczególną wrażliwość i tolerancję wobec różnic rasowych, kulturowych, terytorialnych. W książce, w której opisuje swoje życie, zadaje wiele trudnych pytań - o własną tożsamość, o to, ile w nim samym zostało z marzeń jego ojca, który chciał zmieniać swoją afrykańską ojczyznę, a także o to, co trzeba zrobić, żeby pozostać wiernym sobie i swojemu systemowi wartości. Wspomnienia napisane są obrazowym, błyskotliwym językiem, jednak w sposób daleki od egzaltacji czy sentymentalizmu. Pisząc o swoim życiu, Barack Obama nie boi się być szczery.

Obszerny autorski wybór wierszy Seamusa Heaneya stanowiący przekrój twórczości tego niezwykłego poety i pisarza. Tom został uzupełniony jego olśniewającym szkicem, poświęconym źródłom inspiracji twórczej i refleksji nad istotą poetyckiego impulsu. Wiersze, niczym łopaty kopaczy torfu, wśród których byli i przodkowie poety, odsłaniają przed nami, warstwa po warstwie, bagienną archeologię natury, mitu i dramatycznej historii jego rodzinnej Irlandii, pozwalają dotrzeć do korzeni inspiracji twórcy, do warstw fundujących poetycką, narodową i kulturową tożsamość jego dzieła. Poezja Heaneya drąży w głąb, ku „wilgotnemu centrum, [które] nie ma dna”, ale jest równocześnie zapisem ekstatycznego doświadczenia bycia w świecie, świetlanym dziękczynieniem za ciało i jego zmysły, dzięki którym można „dać wiarę cudom”. To poezja świadoma mroczności dziejów i losów człowieka, ale także miłośnie zanurzona w doświadczeniu bogatej materii świata i języka. Gorzka i afirmatywna zarazem. Dojmująca. Porywająca. Cielesna.
Metafizyczna.

Wybór opowiadań z bogatego dorobku wybitnego amerykańskiego prozaika Raymonda Carvera (1938-88), które stały się podstawą scenariusza zrealizowanego w 1993 roku filmu Roberta Altmana. Nominowany do Oscara film został uhonorowany m.in. Złotym Lwem na festiwalu w Wenecji. Powściągliwe, niedopowiedziane, wieloznaczne opowiadania Carvera pełne są tłumionych emocji i skrywanych dramatów ludzi poranionych i samotnych. Pisarzowi udało się wykreować świat mroczny, w którym nawet najprostsze słowa i gesty mogą okazać się niebezpieczne i złowieszcze. Jego minimalistyczny, zdystansowany styl w znakomity sposób oddaje podejmowane przez bohaterów desperackie próby porozumienia się i dotarcia do prawdy o własnych uczuciach.