Margaret Atwood - twórczość

Powieść oparta jest na faktach. Główna bohaterka, Grace Marks, była jedną z najsłynniejszych postaci kobiecych w Kanadzie w latach czterdziestych XIX wieku. Jako szesnastolatka została skazana w głośnym procesie na karę śmierci za brutalne zabójstwo swego chlebodawcy i jego gospodyni. Jej wspólnika i domniemanego kochanka, Jamesa McDermotta powieszono, natomiast wyrok Grace ze względów humanitarnych zamieniono na dożywocie. Ponad trzydzieści lat, aż do uniewinnienia, spędziła początkowo w domu dla obłąkanych, następnie w więzieniu. Sprawa przez wiele dziesięcioleci fascynowała i antagonizowała zarówno kanadyjską prasę, jak i opinię publiczną. Czy Grace była cyniczną, pozbawioną ludzkich uczuć zbrodniarką, czy też zastraszoną, niewinną ofiarą zmuszoną do popełnienia potwornego czynu przez wspólnika psychopatę?

Z okazji swej retrospektywnej wystawy malarka Elaine Risley przyjeżdża po latach nieobecności do Toronto, gdzie oddaje się wspomnieniom. Dokonuje rozrachunku z całą swoją przeszłością, przede wszystkim wracając myślami do lat szkolnych, do swej przyjaźni z rówieśnicami, która okazuje się najbardziej dramatycznym doświadczeniem w jej życiu. Margaret Atwood, laureatka nagrody Bookera w roku 2000, z przejmującą wnikliwością odmalowuje okrucieństwo świata dzieci i jego rujnujący wpływ na psychikę ofiar.

Najnowszy tom esejów, krótkich wierszy i szkiców pióra znanej kanadyjskiej autorki, laureatki licznych prestiżowych nagród literackich, utrzymanych w stylu jej poprzednich książek: Good Bones i Ślepy zabójca. Niesamowite, dowcipne, osobiste, mroczne oraz tchnące specyficznym dla niej, nieco zgryźliwym humorem, dotyczą wielu kwestii, oddając charakter współczesnych czasów i kondycji ludzkiej.

Orwellowskie piekło kobiet. Witamy w alternatywnej rzeczywistości rodem z najgorszego koszmaru, jaki może przyśnić się kobiecie. Oto inna wersja historii świata, w której reżim i ortodoksja są jedynym prawem, prawem stanowionym przez mężczyzn i dla mężczyzn, gdzie kobieta została sprowadzona do roli niemego reproduktora. To opowieść tak przerażająca, że aż nierzeczywista. Lepiej, żeby okazała się koszmarnym snem…

Walczyła z nadwagą, ma figurę modelki. Miała rude włosy, teraz jest szatynką. Mieszkała w Toronto, przeniosła się do Londynu. Kochał ją polski książę, zakochała się w rewolucjoniście. Życie Joan Foster to seria zmian i sprzeczności, nieprzerwana podróż i ucieczka. Pod pseudonimem publikuje książkę, która staje się bestsellerem i czyni ją sławną. Ktoś zaczyna ją szantażować. Nie potrafiąc poradzić sobie z ciemnymi stronami popularności oraz problemami osobistymi, Joan ucieka do Włoch. Chce zacząć nowe życie. Incognito. W ukryciu. By stać się niewidoczną reżyseruje własną śmierć…

Niewinna wycieczka z przyjaciółmi do odludnego rodzinnego domu nad jeziorem w odległym zakątku północnej Kanady stopniowo przeradza się w pełną niespodzianek i grozy konfrontację głównej bohaterki ze sobą, ludźmi, którzy ją otaczają i z przeszłością. Główną przyczyną wyprawy, która jednak szybko usuwa się na dalszy plan, jest zniknięcie ojca kobiety. Nie poznajemy jej imienia, wiemy tylko, że jest ilustratorką książek dla dzieci i na co dzień mieszka w dużym mieście.

„Dziesięć dni po zakończeniu wojny moja siostra Laura zjechała samochodem z mostu”. Iris, starsza siostra Laury Chase, w wieku osiemnastu lat poślubiła wpływowego polityczne przemysłowca. Teraz jest biedną osiemdziesięciokilkuletnią staruszką mieszkającą w Port Tieonderoga, gdzie przed pierwszą wojną światową dominowała jej niegdyś zamożna rodzina. Narzekając na niesprawne ciało i odrzucając pomoc życzliwych osób, Iris myśli o swojej nieprzeciętnej egzystencji i niebezpiecznych czasach, w jakich przyszło jej żyć. Najwięcej uwagi poświęca okolicznościom nagłej śmierci swojej siostry.

Bohaterki opowiadań - przeważnie młode kobiety - tęsknią za miłością, za karierą, za ciekawym życiem. Pióro Margaret Atwood nie banalizuje tych pragnień. Pisarka z dużą wnikliwością i delikatnością ukazuje przepaść między marzeniami a realnym życiem. Jedna z nieskończenie wielu cech różniących świat kobiet od męskiego to stosunek do marzeń i odpowiedzialności. Dziewczyna zmieniając się w kobietę kreuje piękny, romansowy i różowy świat, nie zważając na to, co dzieje się w jej realnym życiu. Wtedy staje się łatwym łupem mężczyzn. A odpowiedzialność? Kiedy pryskają marzenia i trzeba żyć, wtedy mężczyźni nie zawsze stają na wysokości zadania. Ten zbiór opowiadań świadczy o zupełnej zmianie miejsca kobiet w społeczeństwie na przestrzeni ostatnich lat.

Bohaterkami tej powieści są dziewczęta, które pragną żyć pełniej i bardziej świadomie kształtować swój los. W poszukiwaniach własnego modelu życia spotyka je więcej rozczarowań niż satysfakcji. Świat, który pragną podbić jawi im się jako monstrualny koszmar, a mężczyzna jako ucieleśnienie jego drapieżności i żarłoczności.

Nell, bohaterka wszystkich historii, codziennie roztrząsa banalne na pozór kwestie, które tak naprawdę dotykają istoty człowieczeństwa. Zastanawia się nad swoją tożsamością, nad tym, jak codzienne wybory kształtują jej osobowość i zmieniają bieg jej świata. Opowiada o relacjach z rodziną, z ukochanym mężczyzną i jego byłą żoną, ludziach, których poznała, i przeczytanych książkach, próbując określić siebie i swoje miejsce w świecie. Każde z opowiadań pokazuje inną scenę z życia Nell: starszej kobiety u boku męża, dojrzewającego dziecka, niepewnej swojej sytuacji kochanki, zakochanej dziewczyny. Niechronologicznie ułożone historie obejmują ponad pół wieku: od lat 30. ubiegłego stulecia do chwili obecnej, i niemal cały krajobraz Kanady: wielkie miasta i ich przedmieścia, wiejskie gospodarstwa czy lasy na północy kraju.

Rennie Wilford, młoda dziennikarka, po niespodziewanej amputacji piersi ucieka od swojego dotychczasowego życia. Wyjeżdża na wysepkę karaibską i wkracza w świat do tej pory całkowicie sobie nieznany, gdzie nikt nie jest taki, jak się wydaje.

Narrator poruszającego dzieła kanadyjskiej autorki nazywa siebie Yeti. Śpi na drzewie, nosi stare prześcieradło i opłakuje stratę ukochanej Oryks oraz najlepszego przyjaciela, Derkacza. Powoli umiera z głodu. Żywności poszukuje na pustkowiu, gdzie mnożą się owady, zaś świniony i wilksy plądrują plebsopolie, w których niegdyś żyli zwykli ludzie, oraz w Kompleksach dla ponadprzeciętnych. Gdy usiłuje zrozumieć, co się zdarzyło, musi sięgać pamięcią do wydarzeń sprzed dziesiątków lat. Dlaczego świat nagle rozpadł się na kawałki? Czemu pozostały tylko wspomnienia? Yeti towarzyszą jedynie zielonookie Dzieci Derkacza, dla których jest dziwacznym potworem. Żeby zrozumieć, musi udać się w podwójną podróż: we własną przeszłość i do supernowoczesnej kopuły Derkacza, gdzie zrodziła się zagłada dla świata. Z ogromną przenikliwością i czarnym poczuciem humoru Margaret Atwood roztacza przed nami perspektywę ponurej i smutnej przyszłości, dziwacznego świata, którego mieszkańców pamiętamy długo po zakończeniu lektury.

Książka przedstawia dzieje wojny trojańskiej, a także wieloletniej tułaczki Odysa w zupełnie nowym, fascynującym świetle. Mityczne wydarzenia prezentuje z perspektywy żony oczekującej powrotu bohatera. Margaret Atwood kwestionuje wizerunek herosa, skupiając się na jego słabościach i licznych romansach. Maluje pełen fałszu świat dworskich koterii, wydobywając z cienia historii nieznaną naturę bohaterów eposu. Autorka z właściwą sobie przewrotnością interpretuje dzieło Homera, tworzy antymit, znakomitą powieść o ponadczasowości konfliktów międzyludzkich.

To jest opowieść o trzech przyjaciółkach. I tej "czwartej". Ona umie tak manipulować nimi i mężczyznami ich życia, że w końcu wszystkie trzy ją znienawidzą. I naprawdę będą miały za co... Znienawidzą ją aż do śmierci. I zjawią sie wtedy na jej pogrzebie. Chyba po to, by mieć pewność, że ta kobieta fatalna już nigdy im nie zagrozi... A potem mija pięć lat i Zenia... powraca! Żywa! teraz dopiero Roz, Tony i Charis mogą bać się naprawdę. Bo tamto wszystko, to była gra...wstępna. Jak na rasową uwodzicielkę przystało.

Elizabeth, okropna, ale godna politowania; Nate, jej mąż, delikatny rozczarowany; Lesje, młoda kobieta pracująca w muzeum przyrodniczym, dla której dinozaury są równie ważne jak mężczyźni. Seksualny trójkąt; troje ludzi w niewoli uczuć, uczestniczących w tragikomedii, którą nazywamy miłością… W tej współczesnej sadze Margaret Atwood po raz kolejny udowadnia, iż jest znakomitą obserwatorką otaczającego nas świata i szybko, dowcipnie reaguje na absurdy rzeczywistości.