„Makbeta” Williama Szekspira w reżyserii i ze scenografią Leszka Mądzika wystawi zespół Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Premiera przedstawienia odbędzie się w piątek.
- Jest duża szansa, żeby w jak najbardziej prosty, nie dekoracyjny, ale lapidarny, zwarty i bez zbytnich ozdobników sposób pokazać dramat, który się tu u Szekspira dzieje - powiedział Mądzik na wtorkowej konferencji prasowej, zapowiadając przedstawienie.
Jak dodał, w swoich artystycznych działaniach szuka jak największej prostoty. W lubelskiej realizacji „Makbeta” tekst sztuki został bardzo okrojony. W spektaklu istotną rolę będzie ogrywać scenografia, światło, muzyka. Wszystko to ma służyć zobaczeniu głębszego sensu sztuki Szekspira , który - według Mądzika - dotyczy rozwijającego się psychicznego dramatu dwóch osób: Makbeta i Lady Makbet.
- Na początku ufni, że pewne plany się spełnią, wydarzą, nagle brną w coś, od czego nie ma odwrotu, a ponieważ ich natura i charakter jest taki, że są konsekwentni, to pożerają siebie. I w końcu stają w obliczu czegoś, co mnie zawsze intrygowało - wielkiego lęku i strachu, a w konsekwencji jednak przegranej - tłumaczył Mądzik.
Akcja „Makbeta” toczy się w nocy i - jak zapowiada reżyser - ciemność w tym przedstawieniu jest zamierzona, ma służyć nie tylko budowaniu nastroju, ale też uruchamiać wyobraźnię widza.
- Dla mnie zawsze ciemność, noc, mrok były sprzymierzeńcami. I ten spektakl budujemy w niektórych momentach prawie na granicy zobaczenia, po to też, aby to, czego widz nie dostrzeże, poprzez swoją wyobraźnię i swoje doświadczenie, sobą i swoim światem dopełnił - zaznaczył reżyser.
W roli Lady Makbet wystąpi Jolanta Rychłowska. Makbeta zagra Krzysztof Olchawa. Kostiumy do przedstawienia przygotowała Zofia de Ines, a muzykę skomponował Andrzej Zarycki.
Leszek Mądzik jest uważany za jednego z najoryginalniejszych polskich twórców teatralnych. W 1968 r. założył przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Scenę Plastyczną KUL określaną jako teatr obrazu. Spektakle Sceny, pozbawione słów, tradycyjnego aktorstwa i fabuły, opierają się na scenografii, przestrzeni, grze świateł, ciszy i dźwięków. Przedstawienia te - składające się głównie z sekwencji wydobywających się z ciemności obrazów - działają na wyobraźnię i emocje widzów.
Sam Mądzik powtarza, że nie zależy mu, aby jego teatr był do końca zrozumiany, bo wtedy stałby się - jego zdaniem - martwy. W swojej twórczości artysta drąży tematykę sacrum, śmierci, erotyki, przemijania. Najsłynniejsze spektakle Sceny Plastycznej KUL to m.in. „Zielnik”, „Wilgoć”, „Wrota”, „Tchnienie”, „Kir”, „Szczelina”. Mądzik jest też autorem wielu scenografii do spektakli w teatrach Polski, Francji, Niemiec. Jest też twórcą plakatów i fotografem. W Lublinie założył Galerię Sztuki Sceny Plastycznej KUL, gdzie prezentowana jest twórczość wybitnych współczesnych artystów.