Kwiaty i znicze w 154. rocznicę śmierci Mickiewicza

W 154. rocznicę śmierci Adama Mickiewicza , pod pomnikiem wieszcza w parku okalającym pałac w Śmiełowie, złożono w środę kwiaty i zapalono znicze pamięci. W Śmiełowie Mickiewicz spędził w 1831 r. swoje ostatnie w kraju wakacje, tuż przed wybuchem powstania listopadowego. Tam wieszcz ma też od ponad 30 lat swoje muzeum.

Mickiewicz przyjechał do Śmiełowa w 1831 r. na zaproszenie Gorzeńskich - ówczesnych właścicieli tego majątku. Poecie zarzucano później, że nie kwapił się do udziału w powstaniu listopadowym, lecz romansował w tym czasie z piękną żoną Józefa Łubieńskiego, Konstancją, i w pałacu spędzał czas na rozrywkach.

Kamienny pomnik z medalionem w parku ufundowano w 1931 r., w stulecie pobytu poety na wakacjach w Śmiełowie. W 1940 r. hitlerowcy zburzyli monument. Dopiero w 1970 r. postawiono w tym samym miejscu nowy pomnik z medalionem.

Przed wojną obok pomnika postawiono także kamienną ławę, na której umieszczono w 1988 r. tablicę przypominającą epizod z udziałem wieszcza. Kustosz śmiełowskiego muzeum Ewa Kostołowska powiedziała, że podczas spaceru we wrześniu 1831 r. Mickiewicz zauważył w parku wyrwane przez wichurę drzewko i powiedział: "Oto nasz obraz, ale tak w wielkim, jak i w małym nie traćmy nadziei, ratujmy, co się da i jak się da". Potem wsadził w to samo miejsce wyrwane z korzeniami drzewko.

Cytat z tej wypowiedzi umieszczono na kamiennej ławie, a posadzony ponownie dąb rósł do 1924 r., kiedy także został zniszczony przez wichurę. Z jego pnia ówcześni właściciele Śmiełowa, Chełkowscy, wykonali pamiątkowe cegiełki, a obok posadzili rosnący do dziś dąb amerykański.

Muzeum gromadzi wszelkie pamiątki związane z Mickiewiczem i jego przyjaciółmi. Dzięki finansowej pomocy jednej z największych w Polsce firm zielarskich, w zbiorach znalazły się m.in. oryginalna wizytówka Mickiewicza z 1852 r., tomik Poezji z jego dedykacją wydany w 1829 r. w Petersburgu, listy, autografy, portfel, pudełko czeczotkowe, szachy, a także kałamarz używany przez poetę w Turcji, tuż przed śmiercią.

W pałacu odbywają się dziś spotkania z poetami, mickiewiczologami, sesje naukowe i spektakle teatralne.