Paul Auster
Poeta, prozaik i tłumacz amerykański. Ukończył nowojorski Columbia University. Pracował na statku handlowym, a także jako ankieter, korepetytor, wykładowca twórczego pisania (na Uniwersytecie Priceton).
Jego eseje przywodzą na myśl późniejszą prozę Handkego (eseje o zmęczeniu, o dobrze spędzonym dniu) - ukazują stany ducha, szukają ukrytego porządku w oczywistości.
W dwóch długich filozofujących esejach fabularnych, składających się na tom Wynaleźć samotność (1982, The Invention of Solitude) Auster zajmuje się problematyką ojcostwa, pamięci, samotności i twórczości. Jako powieściopisarz jest Auster poniekąd postmodernistycznym konfabulatorem.
Trylogia nowojorska (1985-1987, The New York Trilogy) w tonie przypominającym Becketta porusza m.in. temat poszukiwania tożsamości. W ontologiczną nieokreśloność tych powieści (których bohaterem jest albo autor powieści detektywistycznych, albo obiecujący młody pisarz) Auster wprowadza własną osobę.
Kolejne powieści: In the Country of Last Things (1987, W krainie spraw ostatecznych), Moon Place (1989, Księżycowy pałac), czy The Music of Chance (1991, Muzyka przypadku), których postaci przeżywają mniej lub bardziej prawdopodobne przygody (najczęściej w Nowym Jorku lub innej metropolii, w niedalekiej przyszłości), ukazują rolę przypadku w świecie chaosu i pomieszania wartości, poruszają problematykę relacji języka i rzeczywistości, powraca w nich również problem zachowania tożsamości, także tożsamości moralnej.