Książki września

Aby ułatwić Wam przeszukiwanie półek księgarskich i wybór ciekawych pozycji z tych wszystkich tytułów, które proponują wydawcy, przygotowaliśmy dla Was comiesięczny spis zajmujących i wartych uwagi publikacji.

BEZ TYCH KSIĄŻEK WRZESIEŃ NIE BĘDZIE TAKI JAK NALEŻY

W tym miesiącu nie można przejść obojętnie obok powieści Zabić drozda Harper Lee . Ta książka błyskawicznie stała się bestsellerem, znalazła też uznanie w oczach krytyki i to już w od pierwodruku w 1960 roku. Opowieść przekazuje nam dziewięcioletnia dziewczynka, córka szanowanego adwokata, który podejmuje się obrony Murzyna oskarżonego o gwałt na białej kobiecie, i stawia się tym samym w opozycji wobec społeczności miasteczka. Córka i syn wiernie trwają u jego boku. Pełna współczucia, dramatyczna, głęboko poruszająca powieść przenosi wyobraźnię czytelnika do korzeni ludzkiego zachowania - do niewinności i pierwszych doświadczeń, dobroci i okrucieństwa, miłości i nienawiści, humoru i patosu.

Ciekawą pozycją jest również Moje życie barbarzyńcy Janiny Katz . To opowieść o pamięci, której zarówno symbolem, jak i nośnikiem są zdjęcia z rodzinnego albumu, jedyna ocalona pamiątka z wojny... Dzisiaj, kiedy wystygły już popioły, przestało drżeć powietrze od tamtych głosów, można próbować zrekonstruować pamięć. I wywabić cienie ludzi, których namiętności i emocje, jakby rozwiały się bezpowrotnie podczas wojennej zawieruchy. Utrwalone na zdjęciach chwile – kapryśne, niepewne, płatają pamięci figla. Czy wobec tego można jej ufać?

Zwracamy uwagę czytelników również na książkę Martina Siemsa Ciało zna odpowiedź . Według autora, zamiast polegać autorytetach, często lepiej jest działać zgodnie z własna intuicją. Przedstawił on metodę focusingu, która nie jest ani nową metodą terapii, ani nowym sposobem uzdrawiania. To po prostu umiejętność wykorzystania tego, co już wiemy, słuchania samego siebie w chwilach stresu, opanowania gonitwy myśli. Metoda ta uczy, jak zapamiętywać właściwe reakcje, a nie działać automatycznie.

Warto sięgnąć także po zbiór Ut pictura poesis .Jest to wybór tekstów z archiwum „Pamiętnika Literackiego”. Horacjańskie pojęcie ut pictura poesis sugeruje, że poezja jest mówiącym malarstwem, a malarstwo widzialną poezją, ponieważ obie sztuki łączy podobny sposób naśladowania natury. To stwierdzenie głęboko zainspirowało zarówno artystów, jak i uczonych. Szkice zebrane w tym tomie ukazują, jak ową ideę ujmowali współcześni myśliciele, reprezentujący rozmaite dyscypliny i stanowiska badawcze.

Miłej lektury!