Jak często zastanawiamy się nad prawami człowieka? Czy znamy zapisy Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka? Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (PDPCz) jest najszerzej w świecie akceptowanym dokumentem określającym prawa człowieka.
Deklaracja została uchwalona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 10 grudnia 1948 r., aby zapewnić ludziom na całym świecie podstawowy instrument ochrony przed naruszeniami ich praw człowieka.
Trzydzieści artykułów PDPCz określa prawa obywatelskie, kulturalne, ekonomiczne, polityczne i społeczne przysługujące wszystkim ludziom, m.in.:
prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa osobistego,
równość wobec prawa, prawo do uczciwego i publicznego procesu, zasadę domniemania niewinności,
wolność poruszania się, wolność myśli, sumienia i wyznania; wolność opinii i jej wyrażania; wolność zgromadzenia i zrzeszania się,
wolność od niewolnictwa; od tortur i okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania lub karania; wolność od samowolnego aresztowania, przetrzymywania czy wygnania,
prawo do posiadania obywatelstwa, do zawierania związków małżeńskich, do własności,
prawo do uczestnictwa w rządzeniu swoim krajem,
prawo do pracy, do takiego samego wynagrodzenia za taką samą pracę; prawo do wypoczynku, do odpowiedniego poziomu życia i edukacji oraz do zakładania i udziału w związkach zawodowych,
prawo do szukania schronienia przed prześladowaniami.
PDPCz określa praw człowieka jako reguły o znaczeniu międzynarodowym, a nie tylko jako wewnętrznej sprawy państw. Deklaracja wprowadza zasadę, że wszystkie prawa człowieka są uniwersalne i niepodzielne, co oznacza, iż przysługują zawsze wszystkim ludziom i że z żadnego z tych praw nie można korzystać kosztem innego.