Książki dla prawdziwych facetów

Być czy mieć? Słynne pytanie pokolenia stanu wojennego daje się sparafrazować także jako dylemat: czy można mieć i jednocześnie w pełni żyć. Czy pogoń za następnym meblem z Ikei czy kolejny dzień w pracy wypełniony rutynowymi zajęciami przybliża nas do celu? A odwrotnie, czy tracąc wszystko materialne w zamian zyskamy to duchowe?

Świat się zdegenerował. Przestały w nim obowiązywać jakiekolwiek sensowne wartości. Najlepszym sposobem zmiany sytuacji jest zastąpienie niedoskonałego porządku chaosem. Destrukcji i zniszczeniu musi zostać poddane wszystko, co jeszcze się liczy: przyjaźń, piękno, szacunek dla ludzi i ich pracy. Dlatego w każdym większym mieście powstają kluby walki, dlatego najbardziej okaleczeni wychodzą z walki mężczyźni o urodzie Adonisa, dlatego najzacieklej walczy się z najbliższymi, dlatego kluby walki stają się organizacjami terrostycznymi. Kto sieje wiatr, zbiera burzę...

Jest coś takiego jak idea Patricka Batemana, coś w rodzaju abstrakcji, która nie jest mną, a jedynie bytem, a w dodatku iluzjonistycznym. Czy zło jest tym, czym jestem? Czy tkwi w tym, co robię? Dlaczego stając twarzą w twarz z PRAWDĄ nie przeżywam katharsis? Nie zdobywam wiedzy na mój temat, a moja świadomość nie staje się źródłem samozrozumienia? Nie ma już żadnych ograniczeń, jeśli w ogóle kiedykolwiek istniały. Jeśli byłem szalony i zły, jeśli stworzyłem niektórym piekło na ziemi i w dodatku czułem wobec niego dominującą obojętność, to wszystko jest już przeszłością, wszystko minęło. Jestem niespójną istotą ludzką, jestem nieskończonym szkicem, jestem aberracją. Nie muszę wam tego mówić. To wyzwanie nic nie znaczy.

Młody biolog, przesiadujący w nieskończoność nad swoją pracą, i jego przyrodni brat, pogrążający się w kryzysie psychicznym nałogowy konsument pornografii, zdaniem autora uosabiają dwa skrajne sposoby życia w cywilizacji współczesnej.

Życie obu bohaterów i ich matki toczy się w świecie niezdolnym do szczęścia ani jakichkolwiek innych uczuć. Kiedy obsesje seksualne przywodzą jednego z braci na skraj obłędu, drugi pracuje nad genetycznym modelem nieśmiertelnej i bezpłciowej istoty ludzkiej.

Książka łącząca elementy powieści obyczajowej, eseju i science fiction wywołała we Francji istną burzę, a nieprzyznanie jej autorowi nagrody Goncourtów porównywano z odrzuceniem przez jury Podróży do kresu nocy Céline'a.

Krwawe pogranicze Teksasu i Meksyku. W czasie polowania nad rzeką Rio Grande Llewelyn Moss znajduje zastrzelonego mężczyznę z torbą heroiny i dwoma milionami dolarów w walizce. Postanawia zabrać pieniądze i uciec, aby gdzieś daleko wraz z żoną rozpocząć nowe życie. Nie zdaje sobie sprawy, na jakie niebezpieczeństwo naraża ich oboje. Uczestnicy niedoszłej transakcji nie spoczną, póki nie odzyskają swojej własności. Rozpoczyna się krwawy i bezwzględny pościg za uciekinierami.

Główny bohater powieści to alter ego Bukowskiego. Książkę można potraktować niemal jak autobiografię. Bukowski był znany ze swojego alkoholizmu i "zamiłowania" do płci pięknej, niejednokrotnie publicznie się o tym wypowiadał, a w wielu jego powieściach i wierszach tematyka ta nieustannie się przewija. Ile jest czystej prawdy w Kobietach? Trudno jednoznacznie określić. Na pewno niektóre wydarzenia są mocno przejaskrawione, ale nie czas to ani miejsce, żeby snuć na ten temat domysły.

Henry Chinaski wydaje się być szczęśliwym człowiekiem. Ale to szczęście tylko pozorne. Zapewne wielu osobom spodobałoby się prowadzone przez niego życie - nieustające libacje alkoholowe, seks z pięknymi kobietami, niewiele zmartwień. Istny hedonizm, egzystencja pozbawiona choćby krzty ambicji, ale z drugiej strony jakże ponętna...Chinaski do pewnego czasu nie zdaje sobie sprawy z faktu, że kobieta jest istotą posiadającą uczucia, którą można - bardzo często nieświadomie - zranić. Chinaski swoimi poczynaniami niejednokrotnie rani swoje kobiety. W pewnym momencie nachodzi go jednak chwila refleksji. Zatrzymuje się i spogląda na swoje życie z boku. Czy jednak nie jest już za późno na zmianę? Czy dziewczyna, na której mu zależy, będzie w stanie wybaczyć? Czy Chinaski będzie zdolny przedłożyć miłość nad seks i odnaleźć prawdziwe szczęście? Na pewno będzie to trudne zadanie, zwłaszcza w jego przypadku. Czy wyjdzie z moralnego dna, czy też stoczy się jeszcze niżej? W tej niepewności pozostawiam potencjalnego
czytelnika, życząc jednocześnie spędzenia miłych chwil w tym niepoprawnym świecie Charlesa Bukowskiego.

Nagle na koncie Jacka Reachera, najbardziej nieuchwytnego człowieka w Stanach Zjednoczonych, pojawia się 1030 dolarów niewiadomego pochodzenia. Dar losu? Niekoniecznie. W tajnym języku elitarnej grupy śledczej, do której należał Reacher, 1030 oznacza wołanie o pomoc. Autorem dziwnego komunikatu jest Frances Neagley, który odkrył, że ktoś bezwzględnie morduje byłych śledczych wchodzących w skład specjalnej wojskowej grupy dochodzeniowej. Zabici to dawni kompani Reachera, a Reacher nigdy o nich nie zapomina. Teraz będzie musiał połączyć siły z tymi, którzy pozostali, by ocalić żywych, pomścić umarłych i rozwikłać tajemnicę, którą z każdym dniem spowija coraz gęstszy mrok. Śledztwo prowadzi do Vegas i do międzynarodowej siatki terrorystycznej. Tym razem jednak jest nie tylko myśliwym, ale również zwierzyną. Przyzwyczajony do działania w pojedynkę, musi po raz kolejny nauczyć się współpracy. Inaczej nikt nie wyjdzie z tej sprawy żywy.

Kolejny thriller Lee Childe’a, duchowego ojca jednego z najbardziej niezwykłych bohaterów powieści sensacyjnych – Jacka Reachera. Skomplikowana fabuła, zaskakujące zwroty akcji i wreszcie kilka informacji na temat bohatera, za które wielbiciele Jacka daliby się pokroić.

To pierwsza wielka powieść Hemingwaya - i pierwszy jego ogromny sukces literacki. Autor ukończył ją we wrześniu roku 1928, będąc już uznanym nowelistą i poetą. Ale jeszcze przez kilkanaście miesięcy cyzelował jej tekst z ogromną wnikliwością i starannością (zakończenie powieści przerabiał trzydziestokrotnie!).

Pożegnanie z bronią tkwiło korzeniami we własnych doświadczeniach autora wyniesionych z parotygodniowej zaledwie służby przy Amerykańskim Czerwonym Krzyżu na froncie włosko-austriackim w końcowej fazie I wojny światowej.

Tych frontowych doświadczeń nie zebrał więc pisarz w nadmiarze, toteż w wywiadach prasowych i w odczytach publicznych podbarwiał je młodzieńczą fantazją, a zdarzało się, że po prostu wyolbrzymiał. Natomiast w powieści, z dystansu dziesięciu intensywnie przeżytych lat, spojrzał na wojnę dojrzałym i wolnym od wszelkiej egzaltacji okiem, wykorzystał w swym utworze wszystko, czego się na wojnie dowiedział, co obejrzał i co zasłyszał od współtowarzyszy broni, tworząc jedno z klasycznych dzieł światowej literatury batalistycznej, a mówiąc ściślej - jej szczególnego nurtu, zwanego pacyfistycznym, odsłaniającego bezmyślne okrucieństwo i bezsensowny tragizm masowego uśmiercania ludzi.

A zarazem Pożegnanie z bronią jest jedną z najpiękniejszych - i najsmutniejszych - powieści miłosnych literatury XX wieku; o tej wartości utworu Hemingwaya zadecydowała gorycz jego osobistych miłosnych dramatów, przetworzona przez jego niepospolity talent w dzieło sztuki pisarskiej najwyższej klasy. Dzieło żywe i przejmujące po z górą siedemdziesięciu latach od chwili powstania.

Polscy żeglarze uznają tę książkę za kultową. Wielokrotnie nagradzana, weszła też na stałe do kanonu krajowej literatury marynistycznej. Znaczy Kapitan to debiut prozatorski Karola Olgierda Borchardta. Autor opisał w niej swoją służbę na przedwojennych żaglowcach szkolnych "Lwowie" i "Darze Pomorza". Wiele miejsca poświęca "ludziom morza" tamtych czasów i relacjom między nimi. Opowiada o innych polskich statkach, na których pełnił służbę, ciekawszych rejsach oraz swojej pracy przy szkoleniu przyszłych oficerów marynarki. Ale jest to przede wszystkim książka poświęcona słynnemu kapitanowi żeglugi wielkiej Mamertowi Stankiewiczowi, który był dla autora niedoścignionym wzorem. Znaczy Kapitan, mimo upływu prawie pół wieku od jej napisania, nadal jest jedną z najchętniej czytanych polskich książek.

God Hates Us All, w polskim tłumaczeniu Bóg nienawidzi nas wszystkich, to największe dzieło aroganckiego, bezczelnego i szczerego do bólu Hanka Moody’ego, znanego z kontrowersyjnego serialu Californication.

Od jakiegoś czasu książka przestała być tylko pomysłem scenarzystów. Okazało się bowiem, iż wytwórnia Showtime, aby pokazać fanom jak prawdziwy jest Hank Moody, opublikowała jego słynną powieść.

Największa (jakościowo) w historii literatury opowieść o włoskiej mafii. Mario Puzo napisał Ojca chrzestnego w 1969 roku; książka została przełożona na kilkadziesiąt języków i wydana w nakładzie 21 milionów egzemplarzy. Do jej niebywałej popularności przyczynił się z pewnością sukces nagrodzonego Oskarami filmu, który na podstawie scenariusza Mario Puzo nakręcił Francis Ford Coppola. Książka odsłania kulisy działalności mafii nowojorskiej złożonej z pięciu Rodzin. Ojcem Chrzestnym jednej z nich jest don Vito Corleone - jedna z najbardziej charyzmatycznych postaci w literaturze.

Ta książka - poradnik podrywacza - może zaszokować, zwłaszcza kobiety. Reguła ZSPoD ("znaleźć, spotkać, podejść, domknąć"), wedle której żyją bohaterowie, może się wydać szczytem cynizmu. Podobnie jak konkretne kroki do sukcesu: "zasada trzech sekund", "otwieracz", "kinetyzacja", "kotwiczenie" itd. Dwa bulwersujące lata, przeżyte przez autora w klubie podrywaczy, ostatecznie "nawracają" go na monogamię. Kobiety będą mogły się wreszcie dowiedzieć, jak są postrzegane i co "oni" na ich temat myślą.

Dla komandora podporucznika Colina MacIntyre'a wszystko zaczęło się w czasie rutynowego lotu treningowego nad powierzchnią Księżyca. Dla "Dahaka", obdarzonego świadomością statku bojowego Imperium, wszystko rozpoczęło się przed wieloma tysiącami lat, gdy potężna sztuczna inteligencja przeżyła bunt załogi w obliczu zbliżającego się najazdu wroga. Bunt nigdy nie został stłumiony - "Dahak" musiał pozostawić na prehistorycznej Ziemi nie tylko buntowników, lecz także całą załogę.

Tak więc "Dahak" trwa bezradnie w przestrzeni, potomkowie lojalnej załogi degenerują się, a buntownicy sprawują kontrolę nad technologią, która mimo upływu czasu utrzymuje ich przy życiu. Nagle sensory "Dahaka" wskazują, że wróg, który dawno temu zniszczył Imperium, powraca... a Ziemia znalazła się na jego drodze. Dla dobra planety "Dahak" musi zmobilizować swoje siły obronne, nie może jednak tego uczynić, dopóki nie pokona buntowników. Wybiera więc Colina na swego nowego dowódcę. Teraz MacIntyre musi zmobilizować całą ludzkość, by raz na zawsze zniszczyć buntowników, w przeciwnym razie Ziemia, w wyniku galaktycznego podboju stanie się jedynie bryłką żużlu.

Trzynaście opowiadań, różnorodność tematyki, zaskakujące, autorskie wizje świata — to wszystko otrzymacie w najnowszej książce Jacka Piekary. Wszystkie historie zebrano w cztery grupy, pod intrygującymi tytułami:

Miłość, seks, nienawiść — w opowiadaniach spotkasz: maltretowaną psychicznie i fizycznie kobietę, playboya posiadającego niezwykły talent pozwalający na uwiedzenie każdej kobiety oraz seryjnego mordercę, zabijającego swoje kochanki w celu zrealizowania misternego planu.

Świat masek — trzy historie przygodowo-kryminalne opowiadające o perypetiach agenta O’Reilly — Ziemianina, żyjącego na planecie, na której ludzie noszą maski obrazujące ich aktualne uczucia, a niezwykłą wagę odgrywa mowa gestów. Obywatele muszą też przestrzegać setek tradycyjnych obyczajów i rytuałów.

Bóg i historia — tu znajdziecie odpowiedzi na pytania jak mógłby wyglądać nasz świat, gdyby Polska sprzymierzyła się z hitlerowskimi Niemcami? Co by się stało, gdyby naukowcy potrafili sklonować Jezusa? Czym jest Piekło i jak wygląda? Czy śmierć jest karą, czy nagrodą?

Obce światy — trzy klasyczne opowiadania science-fiction, których akcja toczy się na odległych, zdumiewająco różnych od Ziemi, planetach. Prowokująca mieszanka!

Mężczyzna, którego wyłowiono z morza podczas sztormu, nie wie, kim jest. Nie pamięta żadnych faktów ze swojego życia. Wie tylko, że ktoś usiłuje go zabić. I przekonuje się, że on też potrafi zabijać...

Ostatnia powieść pisarza, opublikowana już po jego śmierci. Napisana w Stanach Zjednoczonych książka jest tematycznie związana z pobytem Hłaski w tym kraju. Główny bohater Anderson - bezdomny buntownik wyrwany z tradycji kulturowej, który nie potrafi zapuścić korzeni na obcym gruncie - jest pilotem. I to właśnie latanie - pasja, miłość i przeznaczenie - bardziej jeszcze niż kobieta, staje się podstawą przedziwnej męskiej przyjaźni, w której ścierają się elementy uzależnienia się, dominacji, manipulowania życiem innych, psychicznego sadyzmu i masochizmu.

Druga z powieści tworzących Trylogię, przedstawia dzieje Polski w dobie najazdu Szwedów (1655-1660). Zasadniczą ideą powieści jest problem zdrady i wierności, będący kryterium moralnej oceny zarówno postaci historycznych (np. Radziwiłł), jak i fikcyjnych (przede wszystkim Kmicic). Z głównym motywem wiąże się sposób prezentacji zdarzeń - Sienkiewicz ukazuje dwie fazy konfliktu polsko-szwedzkiego, w którym dużą rolę odegrała zdrada magnatów i części szlachty. Początkowy obraz wrogiego "potopu" przynosi bliskość całkowitej klęski Rzeczypospolitej, w której tylko nieliczni obywatele zdolni są do obrony jej suwerenności.

Powieść Jądro ciemności zainspirowana została sześciomiesięcznym pobytem Josepha Conrada w Kongu Belgijskim w roku 1890. W koloniach spotkał się z przerażającymi stosunkami panującymi między ludźmi; z prymitywnymi instynktami. Zobrazował je m. in. w postaciach: Kurtza, dyrektora stacji centralnej, fabrykanta cegły i innych.

Tytuł Jądro ciemności oznacza środek czarnego kontynentu, a także duszę człowieka żyjącego we współczesnej cywilizacji. Ciemność oznacza moralne zło, jakiemu ulec może każdy człowiek. Dotyczy to zarówno Kurtza jak i Marlowa: Ten człowiek tkwił w nieprzeniknionej ciemności (o Kurtzu).

Ciemnymi, czyli za zacofanymi i dzikimi, nazywają kolonialiści rdzennych mieszkańców Afryki. Jądro? interpretować można jako sens, istotę, inaczej tajemnicę ludzkiego bytu.

Conrad w swojej powieści często posługuje się kontrastem. Zestawia ciemność z jasnością, kolor biały z czarnym, nędzę z elegancją, prawdę z fałszem, itp. W powieści zdecydowanie dominuje jednak ciemność.

Akcja opowiadania rozpoczyna się na żaglowcu Nellie, którym piątka przyjaciół wyruszyła w rejs po Tamizie, niedaleko miejscowości Gravesend. Jednym z uczestników wyprawy i jednocześnie głównym bohaterem, pełniącym funkcję narratora w tym utworze, jest Charles Marlow, marynarz. W oczekiwaniu na odpływ opowiada on reszcie załogi jedną ze swych przygód. Cały utwór jest streszczeniem jego historii dotyczącej spełnienia młodzieńczych marzeń Marlow`a w młodości zastanawiały białe plamy na mapie.