Warszawski poeta Krzysztof Bąk odebrał w środę w Poznaniu Nagrodę Poetycką im. Kazimiery Iłłakowiczówny za najlepszy książkowy poetycki debiut roku.
– Jestem niesamowicie zaskoczony, to mój debiut literacki i już zdobyłem nagrodę. Cieszę się, że moja książka Znaki wodne została doceniona – powiedział Krzysztof Bąk.
Laureat na okładce swojego tomiku przyznał, że oprócz literatury interesuje go polityka, komiksy, Skandynawia i piłka nożna. Z powodu mocnego snu jest bardzo niepunktualny. Nie pali przed pierwszym posiłkiem.
Podczas uroczystego wręczenia nagrody w galerii Nowa w Poznaniu otwarta została okolicznościowa wystawa przywołująca historię 25 lat Nagrody Iłłakowiczówny . Organizatorzy wydali też tom poetycki z twórczością poetki a także tomiki i wiersze laureatów Nagrody Iłłakowiczówny .
W poprzednich konkursach Nagrody im. Iłłakowiczówny zdobywali m.in.: Marzanna Bogumiła Kielar , Magdalena Bielska , Jarosław Mikołajewski , Andrzej Sosnowski , Wojciech Wencel , Janusz Szuber , Wojciech Kass , Marek Zgaiński, Mariusz Grzebalski .
* Kazimiera Iłłakowiczówna (1892-1983), była poetką, prozaikiem, dramaturgiem i tłumaczką.* W latach 1908-1909 studiowała w Oxfordzie w kolegium dla cudzoziemców. Od 1910 do 1914 roku kontynuowała naukę (filologia polska i angielska) na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Należała do wybitnych postaci życia literackiego Warszawy w dwudziestoleciu międzywojennym. Była autorką kilkunastu tomów poetyckich, wśród nich m.in.: Ikarowych lotów, Trzech strun, Obrazów imion wróżebnych, które wznawiane były jako Portrety imion. Pisała też utwory prozatorskie i dramaty.
Od 1918 roku pracowała w MSZ, a od 1926 roku roku w Ministerstwie Spraw Wojskowych, gdzie była m.in. sekretarką Józefa Piłsudskiego, od 1936 roku znów w MSZ.
W 1939 roku ewakuowała się do Rumunii, w czasie wojny przebywała głównie w Siedmiogrodzie. W 1947 roku wróciła do kraju i zamieszkała w Poznaniu. W 1935 roku otrzymała państwową nagrodę literacką, a w 1976 roku nagrodę państwową I stopnia.