'Kod Leonarda da Vinci' wielkim oszustwem i plagiatem?

Kod Leonarda da Vinci Dana Browna był ulubioną lekturą nie tylko minionych wakacji, ale i całego poprzedzającego je sezonu czytelniczego. Na całym świecie sprzedał się do chwili obecnej w liczbie ponad 12 mln egzemplarzy ustanawiając rekord w kategorii książek dla dorosłych.

Stał się także przyczyną licznych sporów skupiających się głównie wokół kontrowersyjnych wątków religijnych w powieści. Teraz autor bestselleru oraz jego wydawca mogą mieć kłopoty innej natury.

Autorami zarzutów o plagiat są autorzy książki, która 20 lat temu również stała się bestsellerem. Dwaj naukowcy - Michael Baigent i Richard Leigh napisali wówczas książkę detektywistyczno-historyczną Święty Graal, Święta Krew. Wielokrotnie wznawiana powieść nadal zachowuje dużą popularność, mimo że również została potępiona przez wiele kościołów.

Podobieństwo Kodu Leonarda da Vinci do książki Baigenta i Leigha zauważyło już wielu czytelników. Teraz na ten temat wypowiedzieli się sami autorzy.

„- Nie chodzi o to, że Brown przeniósł do swojej powieści jakieś konkretne pomysły, bo wiele osób robiło to już wcześniej. On po prostu ukradł całą fabułę, całą tę układankę z naszej książki i uczynił z niej szkielet do swojej powieści” - powiedział Leigh, dodając że w takiej sytuacji jedynym rozwiązaniem jest pozwanie wydawcy książki Browna, Random House.

Święty Graal, Święta Krew powstał jako owoc sześciu lat historycznych poszukiwań. Podaje hipotezę, że Jezus ożenił się z Marią Magdaleną i dał początek rodom dynastycznym Europy. Tajemnicy tej strzegły zakony, w tym Templariusze oraz Zakon Syjonu, którego jednym z Wielkich Mistrzów miał być Leonardo da Vinci.

Autorzy zarzucają Brownowi wykorzystanie ich listy Wielkich Mistrzów, którzy przypuszczalnie strzegli sekretnych dokumentów dotyczących "rodów Jezusowych".

Jedyną wzmianką o autorach Graala w książce Browna jest nazwisko czarnego charakteru powieści, ekscentrycznego historyka Sir Leigha Teabinga. Stanowi ono tu połączenie nazwiska Leigh i Baigent oraz jego charakterystyczna ułomność, przypominająca trzeciego naukowca który pracował nad książką - Henry'ego Lincolna.

„- Sposób przedstawienia naszych badań w książce Dana Browna degraduje je do roli zwykłych dywagacji i odbiera im jakikolwiek naukowy charakter, a nawet je ośmiesza. Nie jest nam łatwo występować z pozwem, ale nie mamy innej możliwości” - powiedział Baigent.