Ponad 600 stron liczy opublikowana właśnie Historia jazzu w Polsce Krystiana Brodackiego - pierwsza monografia obejmująca całą tradycję polskiego jazzu - od lat 20. XX wieku, do współczesności.
- To praca fundamentalna i epokowa - powiedział o książce Brodackiego Krzysztof Sadowski, prezes Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego podczas poniedziałkowego spotkania w Warszawie.
Jak zaznaczył, w Polsce brakowało dotychczas całościowego ujęcia historii rodzimego jazzu.
- Praca Brodackiego ma po części charakter encyklopedyczny - czytelnik znajdzie tu chronologiczny opis wszystkich najważniejszych zjawisk polskiego jazzu - muzyków, płyt, ale także poszczególnych koncertów, w których autor, od wielu lat obserwujący polską scenę jazzową, osobiście uczestniczył. Książka jest na tyle wyczerpująca, że nawet dla mnie niektóre informacje były zaskakującą nowością - mówił Sadowski.
Prezes Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego podkreślił, że autor Historii jazzu w Polsce nie unika subiektywnych ocen, przedstawia osobiste spojrzenie człowieka, któremu od wielu lat sprawy polskiego jazzu są bliskie. Brodacki zna środowisko polskich jazzmanów od podszewki i czasem pozwala czytelnikom zajrzeć za kulisy estrad czy też być świadkiem anegdotycznych wydarzeń.
- Znając środowisko polskiego jazzu i jego zawirowania zdawałem sobie sprawę, że pisząc tę książkę muszę się narazić, i to bardzo wielu ludziom - powiedział Brodacki.
W Historii jazzu w Polsce stara się pokazać także świat, w jakim polski jazz funkcjonował - zarobki jazzmanów i kontestowanie przez nich rzeczywistości PRL-u, niezwykłą atmosferę koncertów jazzowych i trudności z dostaniem na nie biletów. Brodacki próbuje też dotknąć delikatnego tematu inwigilowania środowiska jazzmanów przez służbę bezpieczeństwa. Pisze np. o Romanie Waszko, osobie zasłużonej dla polskiego jazzu, która jednak swoje liczne spotkania z muzykami regularnie opisywała jako TW „Adam”.
Autor Historii jazzu w Polsce chronologicznie omawia zjawiska polskiego jazzu - począwszy od pierwszych sygnałów w latach 20. XX wieku, przez coraz liczniejsze kontakty polskich pionierów jazzu z zagranicą, okres akademickiej niechęci do tej muzyki, skonsolidowanie się polskiego środowiska słuchaczy, pojawienie się wielkich indywidualności aż po współczesność. Książka kończy się opisem jazzowych akcentów kończącego się właśnie Roku Chopinowskiego.
Historia jazzu w Polsce to pierwsza tak obszerna i szczegółowa monografia na temat polskiego jazzu. Dotąd próbę całościowego opisania tych zjawisk podjął Roman Kowal, który zdążył przed śmiercią opracować tylko pierwszy tom swojej pracy.
Historia jazzu w Polsce ukazała się nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.