Białostoccy esperantyści uważają, że gry planszowe mogą popularyzować życie i dokonania twórcy tego języka, Ludwika Zamenhofa. Ogłoszony przez nich konkurs na taką grę ma być rozstrzygnięty w maju, w 100-lecie zorganizowanego ruchu esperanckiego.
Konkurs jest skierowany zarówno do uczniów gimnazjów i szkół średnich, jak i dorosłych. Gry mają mieć charakter edukacyjny, możliwy do wykorzystania nie tylko przy nauce języka esperanto, ale i w trakcie zabaw z dziećmi umiejącymi już czytać.
W warunkach konkursu jest zapis, że gra nie może zawierać mniej, niż piętnaście informacji dotyczących historii i współczesnej sytuacji języka esperanto w Białymstoku.
- Żeby młodzi ludzie, w języku polskim, grając w tę grę przy okazji różnych zajęć, np. świetlicowych, poznawali fakty z życia Białegostoku i Zamenhofa - powiedziała prezes Białostockiego Towarzystwa Esperantystów Elżbieta Karczewska.
Karczewska zwróciła uwagę, że w sklepach z zabawkami jest duża różnorodność takich gier. Najlepsza gra będzie wydana w większym nakładzie i trafi m.in. do białostockich szkół. W wersji elektronicznej będzie dostępna na stronie Białostockiego Towarzystwa Esperantystów.
Pod koniec maja esperantyści z miasta urodzin Ludwika Zamenhofa będą przez kilka dni świętowali setną rocznicę zorganizowanego ruchu esperanckiego w Białymstoku. Są bowiem udokumentowane przekazy, że w maju 1910 roku siedemdziesięciu esperantystów postanowiło zawiązać oficjalną organizację i ją zarejestrować. Było to Towarzystwo im. Zamenhofa.
Trwa akcja zbierania książek dla powstającej biblioteki esperanckiej w Białymstoku. Obecne zbiory, w dużej części z darów esperantystów, są katalogowane w Książnicy Podlaskiej. Obecnie to 2,5 tys. książek i czasopism. Trwa jednak akcja „100 na 100”, w ramach której esperantyści zaapelowali do miłośników tego języka z innych miast w kraju i za granicą, o przekazanie książek esperanckich na setną rocznicę ruchu esperanckiego w Białymstoku.
W Białymstoku Ludwik Zamenhof (1859-1917) urodził się i spędził dzieciństwo. Wówczas było to 30-tysieczne miasto, zróżnicowane kulturowo i narodowościowo. Żyjąc w takim środowisku młody Zamenhof postanowił stworzyć podstawy języka międzynarodowego, który miał pomóc w wyeliminowaniu konfliktów narodowościowych i religijnych.
Po wyjeździe do Warszawy, pod pseudonimem dr Esperanto (‘mający nadzieję’), wydał podręcznik do nauki języka międzynarodowego, stworzonego na podstawie języków już istniejących. Zmarł w Warszawie 14 kwietnia 1917 roku. Na całym świecie jest obecnie ok. 1,5 tys. miejsc noszących imię Zamenhofa lub nazwę esperanto: pomników, ulic, placów i innych obiektów.
Ilu jest esperantystów, dokładnie nie wiadomo, najczęściej podawana jest liczba kilkuset tysięcy osób znających esperanto.Ponad 2 tys. miłośników tego języka z 63 krajów przyjechało na przełomie lipca i sierpnia 2009 roku do Białegostoku na 94. Światowy Kongres Esperanto. Impreza zorganizowana została w tym mieście w związku ze 150. rocznicą urodzin Zamenhofa.