"Gabi. Gabriela Kownacka" Romana Dziewońskiego. Wspomnienia bliskich i przyjaciół słynnej aktorki

Wspomnienia bliskich, przyjaciół i współpracowników złożyły się na książkę "Gabi. Gabriela Kownacka" Romana Dziewońskiego (Wyd. LTW), która właśnie trafiła do księgarń. Popularna aktorka polskiego kina i teatru, szerokiej publiczności znana głównie z serialu telewizyjnego "Rodzina zastępcza" (na zdj.), zmarła 30 listopada 2010 roku po 6 latach walki z chorobą nowotworową.
Na kolejnych stronach piszemy więcej na temat książki Dziewońskiego oraz przypominamy życiorys i dokonania twórcze Kownackiej.

Autor książki przypomina, że Gabriela, przed startem do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej chciała zostać baletnicą. Wspomina o jej fascynacji Grotowskim i jego teatrem, przytacza anegdoty i opowieści obrazujące jej aktorski kunszt, stosunek do zawodu, ale także poczucie humoru i dystans do siebie.

"Gabrysia, Gabiśka, Gabryśka, Gaba, Lady Gabi - zazwyczaj tak mówili o niej koledzy. Gabriela - nie słyszałem. Aha, jeden się wyróżniał. Mówił Gapa. Ja nigdy nie mówiłem inaczej niż Gabi. W domu, dla mamy i taty, była Gałką" - wspomina aktorkę Dziewoński.

"Była aktorką naprawdę kochaną przez publiczność, to jest takie najwyższe wyróżnienie dla aktorów, nie wszyscy mają swoją publiczność, Gabrysia na pewno ją miała. Miała też mnóstwo przyjaciół, a to też świadczy o człowieku, że ktoś albo emanuje tym, że przyciąga ludzi, albo nie. Ona na pewno przyciągała ludzi, to bardzo wielki dar" - wspominała Joanna Szczepkowska.

Dziewoński przyznaje, że jego książka jest "jedynie zarysem, szkicem, próbą uchwycenia Gabi", która bardzo dbała o swoją prywatność.

"Trzeba się jakoś bronić" W książce Dziewoński przytacza wypowiedź Kownackiej, w której aktorka skomentowała kwestię jej wyraźnego rozdzielania sfery prywatnej od spraw zawodowych:
"To jest pewnego rodzaju ratunek dla ludzi, którzy wykonują takie zawody twórcze, które wymagają od nas ciągłej gotowości i takiego czerpania z tego, co ma się w środku, z własnych doświadczeń i trzeba się jakoś bronić. Są ludzie, którzy - żeby mniej cierpieć - muszą krzyczeć, a są ludzie, którzy muszą się schować i to jest normalne. Najgorszy oczywiście jest Sfinks bez zagadki..."

Na przełomie maja i czerwca 2008 nastąpił gwałtowny nawrót choroby i stan zdrowia aktorki bardzo się pogorszył. W marcu 2009 w Teatrze Narodowym odbył się koncert charytatywny, z którego cały dochód przeznaczony był na leczenie aktorki.

7 grudnia 2010 została pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyli m.in. Maja Komorowska, Joanna Szczepkowska, Piotr Fronczewski, Gołda Tencer, Ewa Ziętek, Marian Opania i Wojciech Malajkat.

Pamiętana jest m.in. z ról w "Hallo Szpicbródka czyli ostatni występ króla kasiarzy" (1978) w reżyserii Janusza Rzeszewskiego i Mieczysława Jahody, czy "Trędowatej" (1976) Jerzego Hoffmana.

Chętnie grała w serialach. Oprócz "Rodziny zastępczej", Kownacka wystąpiła także m.in. w serialu "Matki, żony i kochanki" i "Niani" (2007), gdzie zagrała siebie. W 2005 r. "za zasługi w pracy artystycznej" została uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi.

"Była osobą pełną talentu i niezwykle pracowitą. Taką ją pamiętam - uśmiechniętą i niezwykle urodziwą. Darzyłam ją wielką sympatią, podziwem i atencją".

Zwracając się do wybranej przeze mnie grupy kolegów, często naszych wspólnych znajomych, wiedziałem, że i tak będzie to jedynie zarys, szkic, próba uchwycenia Gabi, która powiedziała kiedyś - "Najgorszy oczywiście jest sfinks bez zagadki". Otulona szczelnie swoją tajemnicą odeszła, ale wydaje się wielu z nas, że nadal jest..." Oprac. GW, WP.pl, na podst. PAP i inne.