Czym zajmowali się znani pisarze?

W Krakowie studiował malarstwo, ekonomię, prawo i filozofię.

W czasie okupacji pracował jako karmiciel wszy zdrowych (hodował na swoim ciele wszy w celach laboratoryjnych) w produkującym szczepionki przeciwtyfusowe Instytucie prof. Rudolfa Weigla oraz jako sprzedawca w sklepie z materiałami metalowymi.

Podejmował się różnych zajęć: pracował w Narodowym Banku Polskim w Gdyni, redagował „Przegląd Kupiecki", pracował w biurze Oddziału Gdańskiego Związku Literatów Polskich, w Muzeum Okręgowym w Toruniu oraz jako nauczyciel w szkole podstawowej.

Zarabiał również sporządzając bibliografie, kwerendy biblioteczne, był płatnym krwiodawcą. Pracował jako kalkulator chronometrażysta w Inwalidzkiej Spółdzielni Emerytów Nauczycieli "Wspólna Sprawa", * starszy asystent* w Centralnym Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Torfowego Torf projekt i jako dyrektor biura Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich.

Jeden z najwybitniejszych twórców literatury amerykańskiej, znany i ceniony w świecie.

Był m.in. poszukiwaczem złota, pilotem statków parowych na rzece Missisipi, chłopcem na posyłki w drukarni, drukarzem i dziennikarzem.

Popularność zdobył jako humorysta wykorzystujący folklor pionierów oraz satyryk opisujący obyczajowość społeczeństwa, zwłaszcza drobnomieszczaństwa amerykańskiego.

W młodości próbował różnych zawodów: był uczniem krawieckim (został czeladnikiem), występował jako aktor w wędrownych teatrach, pracował na kolei Warszawsko-Wiedeńskiej jako pomocnik dozorcy. Jego rodzice chcieli, aby został organistą, ale on nie był tym zainteresowany.

Odkąd skończył 27 lat, zaczął utrzymywać się tylko z twórczości literackiej.

Odkąd pamięta, chciała być pisarką. Zanim jednak zajęła się wyłącznie pisaniem książek pracowała m.in. jako* salowa, korektorka, dziennikarka, konsultantka w biurze matrymonialnym i dyrektor składu celnego. Przez osiem lat odpisywała na listy czytelniczek Poradnika Domowego i Jestem.*

Studiował anglistykę na Uniwersytecie Stanu Maine w Orono. Po ukończeniu studiów, pracował jako nauczyciel języka angielskiego. Żeby opłacić studia, King podejmował różne prace, m. in. w pralni przemysłowej.

Był trenerem drużyny baseballowej swojego syna Owena - Bangor West team i poprowadził ją do Mistrzostw Małej Ligi stanu Maine w roku 1989.

W 1984 roku ukończył politologię na Amherst College, a potem pracował w firmie turystycznejnależącej do jego dziadka, m.in. jako przewodnik na szlaku Costa del Sol w Hiszpanii.

Jako powieściopisarz debiutował w 1995 roku książką * Bez skrupułów*.

Ukończył prawo na Uniwersytecie Wileńskim.

1936 rozpoczął pracę w wileńskiej rozgłośni Polskiego Radia, skąd po usunięciu za lewicowe poglądy przeniósł się do rozgłośni warszawskiejw 1937. Od 1940 był woźnym w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego.

Po II wojnie światowej pracował w dyplomacji komunistycznego rządu Polski w Stanach Zjednoczonych oraz Paryżu, jako attaché kulturalny.
Debiutował jako poeta w piśmie Alma Mater Vilnensis w 1930 r. W 1931 r. był współzałożycielem grupy literackiej Żagary i współredaktorem pisma pod takim tytułem.

Mając 16 lat Himilsbach trafił do więzienia. Kiedy odzyskał wolność, zaczął przyuczać się do zawodu kamieniarza w Strzegomiu. Jako kamieniarz pracował na Powązkach (wykuł napis m. in. na płycie nagrobnej Marka Hłaski). Zanim rozpoczął karierę literacką, pracował jeszcze jako górnik, piekarz, ślusarz i palacz na statkach (zatrudnił się w Żegludze Śródlądowej na Wiśle). Od 1956 roku ponownie podjął pracę jako kamieniarz, na warszawskich Powązkach, gdzie pracował do roku 1968.

Był także aktorem(zagrał m. in. w filmie Rejs ). Obsadzany był zazwyczaj w epizodycznych rolach.

Jako 24-latka poślubiła pilota i podczas jego pobytu na froncie w okresie I wojny światowej pracowała społecznie jako** pielęgniarka. Później, z drugim mężem - archeologiem, **uczestniczyła w pracach wykopaliskowych na Bliskim Wschodzie.

Przez kilka lat pracował jako kierowca samochodowy. Był* korespondentem "Trybuny Ludu". Po sukcesie literackim noweli Baza Sokołowska, którą drukował w prasie, poświęcił się twórczości pisarskiej. Pracował krótko *w redakcji studenckiego tygodnika "Po prostu"jako redaktor działu prozy. Przebywał w różnych krajach, miastach, regionach świata (Izrael, Berlin Zach., Paryż, Niemcy, Kalifornia, gdzie uzyskał licencję pilota), pracę pisarską łączył z zarobkowymi zajęciami fizycznymi.

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, filozoficzne i ekonomiczne w Paryżu. Przez krótki czas był aplikantem w sądach warszawskich. Następnie poświęcił się wyłącznie pracy literackiej. Podczas pobytu w Argentynie, pracował jako urzędnik bankowy.

Studiował najpierw medycynę w Kazaniu, później na Wydziale Humanistycznym w Warszawie. Ostatecznie ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował jako adwokat, specjalista w dziedzinie prawa autorskiego.

Najbardziej znany w Europie japoński pisarz współczesny, razem z żoną Yoko w latach 1974-1981,* prowadził* klub jazzowy "Peter Cat" w dzielnicy Kokubunji w Tokio.

Po odniesieniu sukcesu literackiego przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował na Uniwersytecie Princeton i na Uniwersytecie Williama Howarda Tafta w Santa Ana.

Jej zawód to inżynier architekt. Ukończyła Wydział Architektury na Politechnice Warszawskiej. Pracowała m.in. w Samodzielnej Pracowni Architektoniczno-Budowlanej "Blok", w Energoprojekcie, w Biurze Projektów "Stolica". Brała udział w budowie Domu Chłopa.

Sapkowski ukończył wydział handlu zagranicznegona Uniwersytecie Łódzkim i do 1994 roku pracował jako ekonomistą w branży futrzarskiej.

Karierę literacką zaczynał jako tłumacz, przekładając na język polski opowiadanie Słowa Guru w "Fantastyce".

Po studiach prawniczych najpierw odbył staż w sądzie ziemskim i karnym, a następnie był urzędnikiem ubezpieczeniowym.

Pracował w Zakładzie Ubezpieczeń Robotników od Wypadków Królestwa Czeskiego w Pradze - nadzorował warunki pracy w dziesiątkach zakładów przemysłowych. Był cenionym i sumiennym pracownikiem, dlatego często awansował. Kiedy odchodził z tej pracy, piastował już stanowisko nadinspektora.

Po ukończeniu* medycyny* na Uniwersytecie Jagiellońskim, pracował jako lekarz pediatra w szpitalu św. Ludwika w Krakowie.

Współtworzył kabaret Zielony Balonik, pisząc teksty satyryczne.

Podczas I wojny światowej służył armii austriackiej jako lekarz kolejowy.

Wspólnie z Ireną Krzywicką, z która był związany uczuciowo, kierował w latach 30. warszawską prywatną kliniką, promującą świadome macierzyństwo.

Już jako nastolatek porzucił szkołę i zaczął zarabiać jako dziennikarz w "Bucks Free Press".

Po kilku zmianach miejsca pracy, zatrudnił się jako rzecznik prasowy w Central Electricity Generating Board (Centralny Zarząd Elektroenergetyki), w oddziale, na obszarze którego znajdowały się trzy elektrownie jądrowe. Mówił, że napisałby książkę o swoich doświadczeniach z tej pracy, gdyby tylko ktokolwiek mu uwierzył.

Ukończył fizykę na Uniwersytecie Warszawskim. Przez wiele lat pracował w Centralnym Laboratorium Ochrony Radiologicznej, gdzie na początku lat 80. był współzałożycielem komisji zakładowej NSZZ Solidarność. Specjalizował się w* fizyce jądrowej*.

Był pracownikiem* tajnych służb, dyplomatą i ilustratorem książek dla dzieci.*

W 1950 roku wstąpił do wojska i otrzymał przydział do służb specjalnych. Po krótkiej służbie w Austrii kontynuował studia w Oksfordzie.* Wykładał w Eton język niemiecki,* ale potem wrócił do wywiadu - był agentem MI-5 i MI-6. Następnie* pracował w brytyjskiej ambasadzie w Bonn, potem w Hamburgu.*

Jego książki utrzymane są w klimacie szpiegowskim i nie stronią od wątków autobiograficznych.

Był z zawodu** lekarzem pediatrą, ale stał się znany przede wszystkim jako **pisarz, pedagog i działacz społeczny. Działał w Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności. W czasie wojny rosyjsko-japońskiej służył w armii jako lekarz wojskowy.

Był dyrektorem Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie. Podczas I wojny światowej znów w armii - pracował między innymi** w przytułku dla dzieci w Kijowie. Po wojnie wciąż kierował Domem Sierot, objął także posadę **kierownika sierocińca Nasz Dom.* Redagował też pismo prowadzone przez dzieci "Mały Przegląd". Był biegłym przy warszawskim Sądzie Okręgowym.*