Historię kilkudziesięciu lat pracy na rzecz teatru lalkowego w Polsce, a także motywy współpracy z komunistyczną władzą opisał w swojej nowej książce _Autolustracja_ aktor i reżyser teatralny Krzysztof Rau.
Publikacja trafi do księgarń 19 stycznia. W środę w Białostockim Teatrze Lalek (BTL), który Rau prowadził przez 20 lat, odbyła się konferencja prasowa poświęcona książce.
Krzysztof Rau to jeden z największych twórców polskiego teatru lalek. Reżyser, aktor i autor sztuk był dyrektorem kilku teatrów lalkowych w kraju, m.in. warszawskiej Lalki i Banialuki w Bielsku-Białej, a w latach 90. także twórcą uznanego prywatnego Teatru Lalek 3/4 Zusno.
W latach 1969-1989 był dyrektorem BTL. W tym czasie m.in. doprowadził do wzniesienia pierwszego w Polsce budynku przeznaczonego dla teatru lalek, powołania Studium Aktorskiego (obecnie Wydział Sztuki Lalkarskiej warszawskiej Akademii Teatralnej) oraz inauguracji w 1972 roku w Białymstoku sceny dla dorosłych.
Jak mówił Rau, pierwsi recenzenci zwrócili uwagę na to, że książka opowiada o awansie kulturowym Białegostoku.
Książka zawiera nie tylko wspomnienia Raua, przypominające jak sam twierdzi niechronologicznie opowiedzianą gawędę, ale także fotografie i plakaty ze spektakli, przedruki dokumentów oraz listów. To również świadectwo spotkań Raua z wybitnymi ludźmi teatru, m.in. Tadeuszem Łomnickim i Janem Wilkowskim.
Rau określił swoje wspomnienia mianem kontrowersyjnych, bo choć głównym wątkiem jest teatr, nie stroni on także od opisów życia politycznego i społecznego. Rau rozpoczyna książkę od opisu wypełniania w 2007 roku oświadczenia lustracyjnego, a na dalszych kartach książki kreśli, jak sam powiedział, bardzo skomplikowane motywy swoich życiowych wyborów.
Opisuje zarówno moment wstąpienia do PZPR w 1969 roku (został wtedy dyrektorem BTL) na fali wiary w zmiany, jakie może przynieść epoka Gierka, działalność w Komitecie Centralnym partii, jak i późniejszą działalność opozycyjną.
Opowiada o najważniejszych zrealizowanych na białostockiej scenie przedstawieniach: „Kartotece” Tadeusza Różewicza oraz „Nim zapieje trzeci kur...” Wasilija Szukszyna, działalności prywatnego teatru założonego na początku lat 90. w małej podsuwalskiej wsi - Zusno, budowie gmachu BTL oraz pracy ze studentami.
Książka wydana została nakładem Społecznego Stowarzyszenia Prasoznawczego Stopka w Łomży.