12 czerwca 1929 roku urodziła się Anne Frank , holenderska Żydówka, której Dziennik pisany przez dwa lata ukrywania się przed hitlerowcami w okupowanej Holandii stał się symbolem literatury wojennej i Holocaustu.
Po przejęciu władzy w Niemczech przez Hitlera rodzina Anne przeniosła do Amsterdamu. Prześladowania Żydów rozpoczęły się również do Holandii. Anne i jej starsza siostra Margot Betti musiały przerwać naukę w szkole powszechnej i przenieść się do liceum żydowskiego. W lipcu 1942 w obliczu zagrożenia wywozem do obozu koncentracyjnego ojciec rodziny, Otto Frank, zorganizował kryjówkę w dawnej narzędziowni. Frankowie mieszkali tam od 8 lipca 1942 do 4 sierpnia 1944.
Krótko wcześniej Anne otrzymała na 13. urodziny pamiętnik, w którym zawarła wszystko co ją otaczało. Kilka pierwszych zapisków to beztroskie spostrzeżenia, szybko jednak ich ton zmienia się. Zapiski trzynastoletniej Anne dają obraz ponad dwóch lat życia w ukryciu: egzystencja w zamknięciu staje się mieszaniną konfliktów międzyludzkich i strachu przed zdemaskowaniem. Ostatnia notatka pochodzi z 1 VIII 1944 roku – sporządzona na trzy dni przed aresztowaniem i wywiezieniem do obozu koncentracyjnego.
4 sierpnia 1944 roku, po zadenuncjowaniu ukrywających się Franków, rodzina została przewieziona do obozu koncentracyjnego. W obozie zginęła najpierw matka, potem siostra. Anne Frank zmarła na tyfus w 1945 roku, przed wyzwoleniem obozu Bergen-Belsen przez Brytyjczyków. Śmierć w obozie poniosło także kilka osób pomagających rodzinie w Amsterdamie.
Obóz przeżył ojciec. Pamiętnik Anne , przechowany przez Holenderkę Miep Gies, która była jedną z osób zaangażowanych w pomoc rodzinie Franków, został opublikowany po raz pierwszy przez Otto Franka w 1947 roku.
W kolejnych latach historię Anne przetłumaczono na 30 języków; Dziennik to poruszająca, niezwykle poczytna, najczęściej tłumaczona na obce języki holenderska książka.
W domu, w którym Frankowie ukrywali się, dziś znajduje się muzeum poświęcone Anne .