Dziś przypada 197. rocznica urodzin Louisa Braille’a.
Louis Braille był synem Simon-René Braille'a, rzemieślnika zajmującego się wytwarzaniem siodeł i uprzęży. W wieku 3 lat Louis uszkodził sobie oko bawiąc się w warsztacie ojca. Doszło do zakażenia, które przeniosło się na drugie oko. W efekcie Braille stracił wzrok.
Braille uzyskał stypendium w szkole dla niewidomych w Paryżu. Uczono tam dzieci czytać, ale pisać już nie.
Próby zmierzające do stworzenia pisma dostępnego bez udziału wzroku podejmowane były już od czasów starożytnych. Przełom w badaniach nastąpił w XVIII wieku. Walentyn Hauey, pionier tyflopedagogiki, założył w 1784 roku w Paryżu pierwszą w świecie szkołę dla niewidomych. Podjął także próbę opracowania systemu umożliwiającego im czytanie i pisanie. W 1786 roku ukazał się Podręcznik o wychowaniu dzieci niewidomych - książka wydrukowana wypukłymi, powiększonymi literami alfabetu łacińskiego - pismem liniowym. Najpopularniejszym alfabetem liniowym jest alfabet Moona, stosowany do dziś w Anglii, gdzie został wynaleziony, jednak nie rozpowszechnił się tak, jak punktowy system Braille`a.
W 1808 roku były kapitan artylerii Charles Barbier opracował pismo-szyfr, przeznaczone do celów wojskowych, które skonstruowane zostało tak, aby żołnierze mogli je odczytywać dotykiem nawet w ciemności. W roku 1821 Barbier zaoferował swój wynalazek Instytutowi Niewidomych w Paryżu. Wynalazek kapitana Barbier, który nie znalazł uznania w środowisku wojskowych, zainteresował ucznia paryskiej szkoły - Ludwika Braille`a – który w wieku 15 lat stworzył oryginalny system zapisu oparty na kombinacji sześciu wypukłych punktów umieszczonych na obwodzie prostokąta.
Obecnie pismo brajlowskie jest powszechnie stosowane na całym świecie i choć nie jest zbyt dogodne, ponieważ książki zajmują bardzo wiele miejsca, a ich wydawanie jest niezmiernie kosztowne, do tej pory nie wynaleziono niczego co byłoby doskonalsze.
Louise Braille zmarł na gruźlicę w 1852 roku. Jego prochy zostały złożone w paryskim Panteonie.