Zabawa i interakcje społeczne w autyzmie. 100 pomysłów na wspomaganie rozwoju intersubiektywności

CESARINA XAIZ zajmuje się psychomotoryką i terapią rodzinną. Od 1983 roku pracuje z autystami i dziećmi z poważnymi trudnościami komunikacyjnymi. Przez wiele lat leczyła pacjentów w Regionalnym Centrum Rehabilitacji w uniwersyteckim Szpitalu św. Pawła w Mediolanie.
ENRICO MICHELI to psycholog i psychoterapeuta, w latach 1983–2000 dyrektor Regionalnego Centrum Rehabilitacji uniwersyteckiego Szpitala św. Pawła w Mediolanie. Kształcił się w podejściu behawioralno-poznawczym, był wykładowcą i superwizorem w AIAMC (Włoskie Stowarzyszenie Analizy i Modyfikacji Zachowań). Jako jeden z pierwszych we Włoszech wprowadził do terapii wyniki najnowszych badań dotyczących biologicznego podłoża autyzmu, jest także propagatorem podejścia edukacyjnego w terapii. Założyciel komitetu na rzecz rzetelnego informowania o autyzmie, wraz z rodzinami z Lombardii uczestniczył w regionalnym ruchu wspierającym rodziców dzieci autystycznych.
Podczas wspólnej pracy w Centrum Rehabilitacji w Mediolanie Cesarina Xaiz i Enrico Micheli stworzyli model oceny i terapii wspierającej rozwój podstawowych umiejętności społecznych u osób z trudnościami. Ich wnioski zostały zaprezentowane w 1998 roku w oddziale TEACCH na Uniwersytecie Karoliny Północnej. Współtworzyli stowarzyszenie Areté i przez lata prowadzili działalność propagującą podejście psychoedukacyjne w terapii dzieci z zaburzeniami rozwoju.