Zarządzanie w oświacie. Podręcznikowy zarys problematyki. Systematyka – praktyka – rekomendacje

Z zadowoleniem przyjmujemy informację o przygotowanej pracy, poświęconej tematyce zarządzania w oświacie.

[...] Wybór tematu pracy można uznać za oryginalny, istotny, ważny z teoretycznego oraz praktycznego punktu widzenia. Autor zidentyfikował lukę w istniejącej literaturze przedmiotu i opracował tekst, który ją wypełnia.

Struktura pracy została dostosowana, w aspektach merytorycznym i logicznym, do postawionego celu, jakim jest krytyczne spojrzenie na zarządzanie placówkami oświatowymi. Rozważania zostały podzielone na dwie części. Pierwsza, bardziej obszerna, złożona z dziesięciu rozdziałów, zawiera rozważania na temat systematyki oraz praktyki zarządzania. Część druga jest wypełniona rekomendacjami, odnośnie zmian w zarządzaniu placówkami. Obejmuje ona trzy rozdziały. Pracę zamyka bogata bibliografia źródeł, dotyczących wielu aspektów zarządzania w oświacie, także funkcjonowania sektora usług.

Układ pracy skupia uwagę na najważniejszych elementach zarządzania w oświacie (część pierwsza). Są tam omówione koncepcje zarządzania w oświacie w ujęciu retrospektywnym. Dalej zawarto rozważania na temat zarządzania organizacją, systemem oświaty oraz zarządzania menedżerskiego. Autor skupił swoją uwagę w tej części również na roli rodziców w systemie zarządzania oświatą. Kolejne fragmenty części pierwszej zawierają krytyczne spojrzenie na szkołę, jako placówkę usługową. W końcowych rozdziałach części pierwszej przybliżono tematykę roli dyrektora oraz kadry kierowniczej w zarządzaniu placówkami oświatowymi jako organizacjami. W pracy znajduje się wstęp, natomiast nie ma zakończenia. Byłoby zasadne, aby zamknąć rozważania zakończeniem czy podsumowaniem. Jeśli Autor i Wydawca uznają to za właściwe, to można zamieścić dodatkową notkę na temat doświadczeń oraz pracy prof. dra Lechosława Gawreckiego na rzecz doskonalenia metod zarządzania oświatą w Polsce.

W części drugiej zawarte są rekomendacje dotyczące koncepcji permanentnego doskonalenia kwalifikacji menedżera oświaty, propozycje uwolnienia szkoły oraz kształcenia kreatywnych nauczycieli w rozwijającej się placówce edukacyjnej. Autor zawarł w tej części oryginalne, autorskie koncepcje oraz przemyślenia, wyrastające ze skarbnicy sześćdziesięciu lat własnych badań i doświadczeń. Zawarte w tych rozdziałach koncepcje będą bez wątpienia inspiracją do prowadzenia interesujących dyskusji na temat kierunków zmian w doskonaleniu zarządzania sferą edukacji w Polsce. [...]

prof. dr hab. Henryk Mruk