Paul Auster

Poeta, prozaik i tłumacz amerykański. Ukończył nowojorski Columbia University; pracował na statku handlowym, a także jako ankieter, korepetytor, wykładowca "twórczego pisania" (na Uniwersytecie Priceton).

Auster jest autorem przekładów poezji francuskiej (Bretona, Eluarda, Tzary) oraz pięciu zbiorów wierszy, wśród nich tomu Wall Writing (1976, Pisanie na murze), który nawiązuje do ulicznych graffiti i tekstów na więziennych ścianach. Przygotował też antologię poezji francuskiej XX wieku; pisał recenzje książkowe.

Jego eseje przywodzą na myśl późniejszą prozę Handkego (eseje o zmęczeniu, "o dobrze spędzonym dniu") - ukazują stany ducha, szukają ukrytego porządku w "oczywistości".

W dwóch długich filozofujących "esejach fabularnych", składających się na tom Wynaleźć samotność (1982, The Invention of Solitude) Auster zajmuje się problematyką ojcostwa, pamięci, samotności i twórczości. Jako powieściopisarz jest Auster poniekąd postpodernistycznym "konfabulatorem". Trylogia nowojorska (1985-1987, The New York Trilogy) w tonie przypominającym Becketta porusza m.in. temat poszukiwania tożsamości; w ontologiczną nieokreśloność tych powieści (których bohaterem jest albo autor powieści detektywistycznych, albo obiecujący młody pisarz) Auster wprowadza własną osobę.

Kolejne powieści: In the Country of Last Things (1987, W krainie spraw ostatecznych), Moon Place (1989, Księżycowy pałac), czy The Music of Chance (1991, Muzyka przypadku), których postaci przeżywają mniej lub bardziej prawdopodobne przygody (najczęściej w Nowym Jorku lub innej metropolii, w niedalekiej przyszłości), ukazują rolę przypadku w świecie chaosu i pomieszania wartości, poruszają problematykę relacji języka i rzeczywistości, powraca w nich również problem zachowania tożsamości, także tożsamości moralnej.

W 1996 wyszedł tom esejów Why write? (Po co pisać?).