Diagnoza i terapia w pracy logopedy i nauczyciela terapeuety. Konteksty teoretyczne i praktyka
| Forma wydania | Książka |
| Rok wydania | 2022 |
| Autorzy | |
| Kategoria | |
| Wydawnictwo |
Materiały prasowe Diagnoza i terapia są ważnym tematem w dyskursie pomagania, wspierania rozwoju, zwłaszcza w odniesieniu do logopedii, pedagogiki czy psychologii. Treścią niniejszej publikacji są zagadnienia diagnozy i terapii w pracy logopedy i nauczyciela-terapeuty, co porządkuje niejako i ogranicza zakres podjętych rozważań. Zarówno logopeda, jak i nauczyciel/terapeuta są specjalistami, których działania pomocowe regulowane zapisami prawa wpisują się w działania szkoły i oświatowego systemu pomocy. Mimo znaczącego dorobku w logopedii i terapii pedagogicznej wciąż pojawiają się nowe przestrzenie analiz teoretycznych i badań empirycznych, podkreślające relację teorii z praktyką. Podjęte w książce dyskursy są udziałem osób tworzących naukę, ale też praktyków, co stanowi o wartości i zróżnicowaniu treściowym publikacji.
Struktura książki obejmuje dwie części, które odnoszą się do zapowiedzi w tytule. Pierwsza z nich dotyczy diagnozy i terapii w ujęciu logopedycznym, psychologicznym i medycznym, druga zaś podejmuje problematykę diagnozy i terapii w ujęciu edukacyjnym, pedagogicznym i społecznym. Obie perspektywy łączą się w działaniu pomocowym, jednak ich konteksty teoretyczne wyjaśniające mechanizm trudności czy zaburzeń pozostają odrębne, autonomiczne, co jest przedmiotem dyskursu podjętego w gronie logopedów. Pytanie o synergię versus rozdzielność dyscyplin (subdyscyplin) naukowych zajmujących się tematyką diagnozy i terapii pozostaje otwarte i stanowi inspirację do dalszych poszukiwań.
Publikację adresujemy do szerokiej grupy odbiorców: specjalistów z dziedziny medycyny, logopedii, psychologii i pedagogiki, a także nauczycieli i wychowawców, którzy zajmują się problematyką pomocy psychologiczno-pedagogicznej, jak również przyszłych nauczycieli (studentów), którzy poznają tajemnice zawodu nauczyciela. Mamy nadzieję na życzliwe przyjęcie książki i wspólne spotkania w przestrzeni praktyki pomocowej.
Książka pod redakcją naukową prof. WSP dr hab. Barbary Skałbani i dr Ewy Jeżewskiej-Krasnodębskiej to publikacja bogata tematycznie […]. Omówiono w niej bowiem wiele zagadnień z pogranicza logopedii, psychologii klinicznej i pedagogiki specjalnej. Dotyczy problematyki diagnozy i terapii w kontekście logopedycznym, medycznym i psychologicznym […] oraz edukacyjnym, pedagogicznym i społecznym […]. Publikacja mieści się zatem w nurcie interdyscyplinarnego podejścia do rozumienia istoty i patogenezy zaburzeń neurorozwojowych i schorzeń, ich diagnozowania oraz udzielania pomocy.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Marty Bogdanowicz
| Numer ISBN | 978-83-8294-033-6 |
| Wymiary | 235x160 |
| Oprawa | miękka |
| Liczba stron | 300 |
| Język | polski |
| Fragment | Wstęp Diagnoza i terapia są ważnymi czynnościami procesu pomagania. Diagnoza wiąże się z poznaniem, identyfikacją, a terapia kojarzona jest z leczeniem, wspomaganiem, korygowaniem, kompensowaniem. Ewolucja działań diagnostyczno-terapeutycznych warunkowana jest perspektywą postrzegania i rozumienia człowieka, rodzajem problemu i ich celowością. Rozwój nauki, technologii informatycznych, zmiany kulturowe, edukacyjne, społeczne i mentalne tworzą szeroki kontekst uwarunkowań dla modyfikacji modelu (paradygmatu) pomagania, w którym pytanie „Co robić?” zamienia się w pytanie „Kim być?”. Zmienia się też cel działań pomocowych, zwłaszcza instytucjonalnych, które zmierzają do „oswajania ontologii życia [...]”. Niejednoznaczność definicyjna terminów „diagnoza” i „terapia” wskazuje na ich złożoność w ujęciu przedmiotowym, jak również podmiotowym, co zakłada pewne różnice w rozumieniu pojęć na gruncie naukowym. Wielość obszarów diagnozy i terapii oraz podmiotów nimi objętych określa rozmiar i zakres działań diagnostyczno-terapeutycznych, które odnoszą się do kilku dyscyplin naukowych (medycyna, psychologia, pedagogika, socjologia). Przedmiotem diagnozy mogą być problemy egzystencjalne lub instrumentalne, a podmiotem – człowiek, traktowany zgodnie z aktualnymi koncepcjami w psychologii i pedagogice jako całość (diagnoza i terapia holistyczna). W naukach społecznych, do jakich zaliczamy pedagogikę i psychologię, diagnoza i terapia są elementem systemu pomocy psychologiczno-pedagogicznej i warunkiem racjonalnego działania dziecka/ucznia czy osoby dorosłej. Zmiana perspektywy odniesienia się do człowieka w nurcie koncepcji humanistycznych tworzy nową przestrzeń i zarazem nową jakość w obszarze diagnozy i terapii. Ich obecność dostrzegamy w działaniach wychowawczych, edukacyjnych, terapeutycznych, profilaktycznych, a także w szeroko rozumianym poradnictwie edukacyjnym. [...] |
Podziel się opinią
Komentarze
Zobacz więcej: Barbara Skałbania
