Vidiadhar Surajprasad Naipaul

Vidiadhar Naipaul zasłynął jako autor opisujący świat rozpadającego się w XX wieku Imperium Brytyjskiego.

Urodził się w 1932 roku w Trynidadzie, jako potomek indyjskich emigrantów. Jako 18-latek wyjechał na studia do Oksfordu, ale kraj dzieciństwa pozostał najbardziej ulubioną scenerią jego powieści. Pracował w latach 50. jako wolny strzelec w BBC, wiele podróżował po świecie. Ostatecznie osiadł w Anglii, w miejscowości Wiltshire, niedaleko Stonehenge.

Naipaul zaczynał od powieści na temat brytyjskiej kolonii w Trynidadzie i Tobago: Masażysta cudotwórca (1957) i Wybory w Elwirze (1958). Międzynarodowy rozgłos zyskał dzięki powieści Dom pana Biswasa (1961), opisującej Anglię z perspektywy przybysza z kolonii. Niektóre dzieła, np. Partyzanci (1975) czy Zakręt rzeki (1980) mają charakter polityczny. Literatura faktu i eseistyka, zajmują równie ważne miejsce w twórczości Naipaula co beletrystyka. W latach 80. XX wieku pisarz był żywo zainteresowany Solidarnością i życzliwie o niej pisał.

Zaangażowanie Naipaula w badanie historii i teraźniejszości zauważyła Akademia Szwedzka przyznając mu w 2001 roku literacką Nagrodę Nobla. Zwracając szczególną uwagę na powieść z 1987 roku The Enigma of Arrival oraz książki podróżnicze, w których Naipaulkrytykuje islamskich fundamentalistów w Indonezji, Iranie, Malezji i Pakistanie, w uzasadnieniu swojej decyzji *komitet noblowski napisał: „Za jednolity punkt widzenia i nieprzekupne badania, które zmuszają nas by dostrzec obecność przemilczanej historii”. *