Konflikt wśród swoich

Na Ukrainę z misją mediacyjną przyjechali przedstawiciele Unii Europejskiej, w tym Polski. W wyniku intensywnych rozmów, Sąd Najwyższy Ukrainy wydał orzeczenie o powtórzeniu drugiej tury wyborów. Wygrał ją Juszczenko z 52 proc. głosów (przede wszystkim zachodnich i centralnych regionów Ukrainy). Na Janukowycza zagłosowało 44 proc. wyborców (poparły go Krym i południowy wschód). Nowy prezydent obiecywał zmniejszenie liczebności urzędników oraz głębokie reformy w tym zdrowia, administracji i sądownictwa. Żadnej z zapowiadanych zmian nie udało mu się przeprowadzić do końca,a zamiast redukcji aparatu urzędniczego, zwiększył liczbę członków swojego sekretariatu do 600 osób. Szalę goryczy przelał konflikt Juszczenki z drugą główną bohaterką Majdanu, piękną oligrachinią i businesswoman, Julią Tymoszenko. Tymoszenko m. in. podejmowała próby uniezależnienia ukraińskiego przemysłu energetycznego od rosyjskich rafinerii, a także* dążyła do wyprowadzenia z szarej strefy oligarchicznego biznesu nie płacącego
podatków,co dotknęło nie tylko wielkie, ale i średnie (głównie pośredniczące) spółki. Juszczenko zaingerował w konflikt i wydał rozporządzenie o zniesieniu państwowej regulacji cen produktów naftowych, co udaremniło walkę Tymoszenko przeciw rosyjskim spółkom naftowym na Ukrainie. Po wielu miesiącach licznych sporów na różnych płaszczyznach, 8 września 2005 roku Juszczenko zdymisjonował rząd Tymoszenko.* W wyniku konfliktu między niegdysiejszymi sojusznikami pomarańczowej rewolucji, w wyborach parlamentarnych w marcu 2006 roku wygrała Partia Regionów, a premierem został Janukowycz. W czasie swojej krótkiej kadencji zdążył złożyć w Brukseli zapewnienie, że Ukraina nie dąży do wstąpienia ani do Uniii Europejskiej ani do NATO. W wyniku kolejnych wyborów, które odbyły się już półtora roku później premierem została powtórnie Julia Tymoszenko.A w 2010 roku do władzy powrócił Janukowycz, który objął urząd prezydenta.