Maria Dąbrowska
Maria Dąbrowska (z lewej) podczas Ogólnoniemieckiego Spotkania Poetów i Pisarzy w Eisenach (1955). Obok Louis Fürnberg, Mieczysław Jastrun i Josef Sekera/Bundesarchiv CC BY-SA 3.0de O * Marii Dąbrowskiej* pisze się najczęściej w kontekście jej ziemiańskich powieści, jak słynne "Noce i dnie", choć ona sama wolała te spośród swoich książek, które nie zyskały dużej popularności. Niska chłopczyca, w odwiecznym męskim stroju i krótkich włosach spoglądająca ze zdjęć w podręcznikach nie przywodzi na myśl łamaczki serc, tymczasem Dąbrowska musiała kochać, żeby pisać.
Jej pierwszy mąż, Marian, zmarł, gdy miała 36 lat, ale serce pisarki długo nie pozostało puste: miejsce męża zajął ich wspólny przyjaciel, Stanisław Stempowski (z jego synem, Jerzym, utrzymywała potem kontakt przez ponad 40 lat).
Potem byli kolejni - wspomina, że kochali ją dwaj najpiękniejsi mężczyźni w Polsce. Ona zresztą gustowała nie tylko w romansach z mężczyznami - choć po śmierci Stefanii Blumenfeldowej, Dąbrowska wieszczyła sobie koniec miłosnego życia, ten miał dopiero nadejść. O związku z Anną Kowalską było głośno: "Z obu stron miłość i nienawiść. Widać to już z pewnych akcentów w pamiętnikach Kowalskiej. W pamiętnikach Marii Dąbrowskiej jest podobno piekło" - wspominał Brandys.