Trzy książki tygodniowo
O mały włos, a zawodowa i życiowa droga Eco byłaby zgoła inna od tej, którą znamy. Ojciec młodego Umberto chciał, aby jego jedyny syn został prawnikiem. Twórca zaczął więc studiować prawo na Uniwersytecie Turyńskim, jednak szybko zorientował się, że nie jest to kierunek jego marzeń. Szczęśliwie dla świata, podjął studia związane z filozofią średniowieczną i literaturą. Niewykluczone, że obyłoby się bez tego typu perturbacji, gdyby o jego pierwszych akademickich wyborach decydowali dziadkowie. Choć w domu państwa Eco czytało się całkiem sporo, to właśnie babcia od strony mamy wydaje się odpowiedzialna za wzbudzeniu w swoim wnuczku literackiej namiętności. Podobno seniorka rodu przynosiła mu tygodniowo około trzech książek wypożyczonych z miejscowej biblioteki. Z kolei dziadek od strony ojca zajął się na emeryturze introligatorstwem - pisarz wspominał w późniejszych latach o domu wypełnionym pięknymi okazami. W takim wypadku, przyszłość Umberto wydawała się przesądzona. Wbrew powyższemu jednak, trudno podejrzewać, że dzieciństwo chłopca, na oczach którego wzbiera fala faszyzmu, było perfekcyjne. Wspomnienia z okresu wojny powrócą w twórczości Eco - mowa tu rzecz jasna o "Wahadle Foucaulta".
Świeżo upieczony turyńczyk zaczytuje się więc w tekstach średniowiecznych filozofów i do głębi zakochuje w tym okresie historycznym. Wystarczy jedynie wspomnieć, że gdy w przyszłości wróci do Paryża, będzie na początku poruszał się tylko i wyłącznie uliczkami, co do których ma pewność, że istniały już w średnich wiekach. Początki swojej kariery naukowej wiąże przede wszystkim z postacią Tomasza z Akwinu. To właśnie praca dotycząca tego filozofa pozwoli mu w 1954 otrzymać tytuł doktorski. Dwa lata później stanie się jednym z pełnoprawnych pracowników turyńskiej uczelni, póki co obejmuje jednak stanowisko redaktora programów kulturalnych we włoskiej telewizji. Nie wykluczano, że właśnie to zajęcie zainspirowało go do zgłębiania świata mediów i popkultury, a zarazem sprawiło, że jest dziś uważany za jednego z najważniejszych autorów publikacji naukowych i (być może: przede wszystkim) popularnonaukowych.