Mądrość Stalina jak rzeka szeroka

Jednym z głównym propagatorów socrealizmu i szarą eminencją powojennej literatury polskiej był Adam Ważyk (na zdj.), poeta, prozaik i eseista, a także sekretarz Związku Zawodowego Literatów Polskich, o którym Stefan Kisielewski pisał, że "stał się politrukiem od sztuki i heroldem socrealizmu. Niszczył nas wszystkich okropnie".
To właśnie Ważyk w wierszu "Rzeka" przyrównywał mądrość Stalina do rzeki szerokiej, która "w ciężkich turbinach / przetacza wody, / płynąc wysiewa / pszenicę w tundrach, / zalesia stepy, / stawia ogrody". W innym utworze pisał z kolei: "Na Ciebie, Stalinie, z chwastów i gąszczy / kwitnące wydrzesz ogrody, / Wodzu nasz wiecznie młody, / Nasz przyjacielu najdroższy / [...] Twoim imieniem gwiazdosiejnym w niebie / nawołują się lotnicy nawzajem - / na Ciebie, nasz miły, na Ciebie / Ojczyzna głos swój oddaje".