Czarnoskóry Rosjanin nad Bosforem
Główną konkurencją "Garden Baru" był lokal dancingowy "Maxim", którego impresario był syn wyzwolonych niewolników z Missisipi, Frederick Bruce Thomas. Wcześniej, przyjąwszy rosyjskie obywatelstwo, jako Fiodor Fiodorowicz Tomas został kierownikiem najelegantszej restauracji w Moskwie. Nie wybrał jednak najlepszego czasu na restauratorstwo i w 1917 roku zbiegł do Odessy, by w końcu trafić do Stambułu. Był prawdopodobnie jedynym czarnoskórym "białym" Rosjaninem, który przybył do miasta uchodząc przed rewolucją.
Wraz z angielską barmanką otworzył lokal, który szybko stał się ulubionym miejscem spotkań oficerów sił alianckich. Już jesienią 1921 roku stał na czele nowej restauracji z dancingiem, gdzie gości obsługiwały młode kelnerki. Do "Maxima" zaczęła ściągać zarówno stambulska klientela jak i cudzoziemcy, od zdeklasowanych rosyjskich arystokratów po udawaną cyganerię. Exodus Rosjan odebrał mu jednak klientelę i pracowników, a konkurencja zaczęła bezpardonowo kopiować formułę lokalu z napojami, jedzeniem, tańcem i kelnerkami. Thomas zaczął popadać w coraz większe długi i w końcu, już w 1927 roku zamknął bar. Rok później zmarł, a prasa okrzyknęła go sułtanem jazzu.