I znowu zapiał kur. Tom 2

Jego historia Kościoła dowiodła, że Autor nie tylko odznacza się wręcz doskonałą znajomością źródeł i piśmiennictwa, lecz potrafi również uchwycić istotne korelacje, nie ograniczając się do komplikacji materiału. Takich dzieł jak to istnieje niewiele. Przez swe znaczenie jest to książka porównywalna właściwie jedynie z klasyczną historią Kościoła, Bezstronnymi dziejami Kościoła i herezji Gottfrieda Arnolda, która stanowiła, jak wiadomo, wyłączne źródło wszelkich refleksji Goethego nad chrześcijaństwem i której trwający po dziś dzień rezonans trudno przecenić.
Jest to historia Kościoła, jakiej jeszcze nigdy nie napisano. Wydarzenie najwyższej rangi. Ostry ton i surowość osadów, potępienie historyczne ukształtowanego chrześcijaństwa w napisanej przez niego historii Kościoła biorą się chyba stąd, że Autor jest przekonany, iż autorytatywni chrześcijanie - nie ludzie świeccy, teologowie, purpuraci - równie silnie pragną trzeciej wojny światowej i równie świadomie uczestniczą w przygotowaniach do niej, jak pragnęli pierwszej i drugiej.