Historia świadomości europejskiej

Żyjemy w Europie. Problemy Unii Europejskiej i stan świadomości jej mieszkańców dotyczą nas wszystkich. Historia świadomości europejskiej to zbiór esejów badaczy i intelektualistów, powstały w ramach programu paryskiego Kolegium Bernardynów, przy szerokiej współpracy międzynarodowej. „… Europa była utopią. Utopia ta przestała jednak być tylko marzeniem. To niezwykle rzadki w historii przypadek. Nie możemy zniszczyć tej utopii przez krótkowzroczne, małostkowe czy wyborcze kalkulacje. Mamy w zwyczaju odrzucać to, co nam się nie podoba, ale nie możemy odrzucać historii. Idea europejska polega na przebaczeniu i dawaniu. (…) Postawa przebaczenia i dawania w imię wspólnej sprawy: ogólnego interesu europejskiego, wymaga wzniesienia się ponad interes narodowy. Wymaga to również wysiłku – nacjonalizm tego nie wymaga”. /Z Przedmowy – Herman van Rompuy, pierwszy przewodniczący Rady Europejskiej/ „Jeśli w świadomości Europejczyków projekt wspólnotowy pozbawiony zostanie aksjologicznej podstawy, poprzestając jedynie na pragmatyce, łatwo będzie ulegać kryzysom, które mogą zagrozić jego istnieniu. Na przekór tym niebezpieczeństwom niniejszy tom niesie orędzie o niezmiernie bogatych zasobach przeszłych i współczesnych, obecnych w europejskiej religii, kulturze, historii i pamięci. Powinniśmy do nich sięgać, aby na nowo odkrywać i budować świadomość europejską i jej dynamiczną tożsamość”. /Ze Wstępu do wydania polskiego – Henryk Woźniakowski/ „Z powodu braku dostatecznej refleksji nad własnymi korzeniami duchowymi oraz naiwnej wiary w pokonanie pierwotnych wierzeń za sprawą rozumu, a także zaślepienia wobec własnych mitów, świadomość europejska nie była w stanie pokierować swoim losem. (…) Mit Europy jest nieodłącznym elementem świadomości europejskiej. (…) »Europa nie posiada granic, ale posiada twarz, której nikt nie pomyli«”. /Z: Metoda krzyżujących się spojrzeń – Antoine Arjakovsky/