Żydowska wojna. Zwycięstwo

Jedna z najgłośniejszych i najwybitniejszych książek w dorobku Henryka Grynberga. To osnuta na autobiograficznych motywach historia tragicznych wojennych losów podwarszawskich Żydów. Narratorem jest kilkuletni żydowski chłopiec, którego zdziwienie i dziecięca naiwność potęguje koszmar tej opowieści.
Zwycięstwo, będące kontynuacją Żydowskiej wojny, jest jedną z pierwszych i do dziś rzadkich relacji literackich o bezpośrednich następstwach Zagłady.
Wyzwolenie, które okazuje się niedefinitywne, nie przynosi ani catharsis i nie oznacza końca tragedii.

Przez pół roku cenzura wstrzymywała recenzje tej książki. Uratował ją Jarosław Iwaszkiewicz, najbardziej wpływowy pisarz tamtych lat, który 1 maja 1966 roku poświęcił jej swoją stałą kolumnę w "Życiu Warszawy" ("Rozmowy o książkach"). Wśród walorów utworu Iwaszkiewicz wymienił "tysiące przemilczeń i niedomówień". Autocenzura, która niewątpliwie była jedną z przyczyn tych niedomówień, skłoniła mnie również do zastosowania w tej autobiograficznej opowieści pewnych elementów fikcji literackiej, włącznie ze zmianą niektórych imion, nazwisk i nazw miejscowości. W obecnym wydaniu większość tych zabiegów została usunięta.
Zwycięstwo, które napisałem już jako uchodźca w 1968 roku w Kalifornii, jest dalszym ciągiem Żydowskiej wojny. Ukazało się ono w styczniu 1969 roku nakładem Instytutu Literackiego Jerzego Giedroycia i kilkakrotnie w prasie podziemnej lat osiemdziesiątych, a w 1990 roku w poznańskim wydawnictwie dominikanów "W drodze". (...)