Życie podziemne mężczyzny

[...] nie wróżę Twojej książce sukcesu. Czemu? Bo 95% normalnych facetów nigdy nie przyzna Ci oficjalnie racji. Gdybym czytał Ciebie razem ze swoja żoną, mówiłbym: Co za bydlę! Co za cham! Jak on tak może?! Co za zwierzę! Żyć z kobietą i ją tak perfidnie zdradzać!, a w duchu skręcałbym się ze śmiechu nad tym, co piszesz, przypominając sobie swoje podziemne historie i sumę czasu, planowania i pieniędzy, jakie mnie to podziemie kosztowało. Gdyby ktoś mnie na ulicy spytał, co sadzę o autorze, powiedziałbym rzecz jasna to samo, co żonie. (Jak sam piszesz - facet kłamie nie dlatego, że lubi, ale dlatego, że kocha swoją kobietę i pragnie spokoju).

[...] jestem mężatką od 4 lat, a już blisko siedem jak jesteśmy razem. Od pół godziny - czyli od czasu kiedy skończyłam czytać, chyba wiem co to znaczy tak naprawdę, że mój mąż jest facetem. Uważam, że wszystkie żony powinny Ci dziękować [...]. Ja dziękuję i pozdrawiam.

[...] przeczytałam z ciekawością i zdumieniem... masz niesamowitą smykałkę do pisania, barwnie opisujesz, używasz nietuzinkowego słownictwa... to bardzo pociąga czytelnika.

[...] nie znalazłem u ciebie, szanowny autorze ani jednego zdania w rodzaju: Znowu szczytowała, jak akordeon opadający na dno skopka mleka (H. Miller, Sexus), a które bardzo mi się podoba. Popracuj nad tym, bo piszesz już świetnie.

[...] szkoda, że zdradza pan nasze męskie sekrety naiwnym kobietom...

[...] szczerze mówiąc najbardziej się boję, że to prawda i, że mój ślubny też robi tak jak Ty. I, że po tych Twoich wynurzeniach zaczęłam myśleć, iż pewne rzeczy facetowi należy wybaczyć, "bo on już taki jest".

[...] otworzyłeś mi oczy na wiele spraw, które dotychczas były dla mnie tylko zagadką . Dokonałam trochę zmian w swoim życiu; może bardziej w swoim poglądzie na mężczyzn.

[...] poświęciłam Ci całą noc, obdarłeś mnie ze wszystkich złudzeń i mrzonek, ale jestem Ci potwornie za to wdzięczna. Przeszłam przyśpieszony kurs bycia kobietą dla mężczyzny, a więc dla siebie.