Gitowanie

Gołębiewski należał do subkultury gitowców, powstałej w latach 70. na peerelowskich osiedlach blokowisk. Opierała się ona na silnym przywiązaniu do miejsca zamieszkania i solidarności grupowej - zawieraniu tak zwanego braterstwa krwi przez samookaleczenie. Członkowie tej grupy posługiwali się więzienną grypserą i często uchylali od panującego w minionym ustroju obowiązku pracy (dlatego nazywano ich też "bumelantami"). W rozmowie z Solarewiczem aktor wspomina honorowe bójki między gitowcami, wspólne picie w "mordowniach" i panujący w tej grupie kodeks, który dziś już nie istnieje.