William James

William James zmarł w wieku 68 lat. Amerykanin stworzył podwaliny psychologii humanistycznej oraz behawioryzmu. To William James postawił pytanie o to, czy istnieje świadomość, którą scharakteryzował pięcioma cechami opisowymi. W dokonaniach wyprzedził twórcę psychologii eksperymentalnej, Wilhelma Maximiliana Wundta.

William James – życiorys

William James przyszedł na świat 11. stycznia 1842 roku w Stanach Zjednoczonych. Miał czworo rodzeństwa, w tym pisarza, Henry'ego Jamesa. Skończył filozofię w ojczyźnie oraz w Niemczech, a pracował na Harvardzie, gdzie zdobył tytuły profesora filozofii oraz profesora psychologii. Był prekursorem psychologii humanistycznej oraz fenomenologii oraz psychologiem religii.

William James – poglądy i teorie

William James stworzył teorię pragmatyzmu filozoficznego, według którego to systemu najważniejsze podczas uwzględniania prawdziwości tez były ich praktyczne skutki, czyli właściwe kryterium prawdy. Zaspokajanie potrzeb człowieka powinno być najistotniejsze również w koncepcji względności prawdy oraz w kwestiach religijnych. William James analizował doświadczenie, był wyznawcą synechizmu, tychizmu, funkcjonalizmu, miłośnikiem samoobserwacji, współtworzył teorię Jamesa-Langego (fizjologiczna teoria uczuć, uważana wciąż za zgodną z tym, co obecnie wiemy o człowieku). Już w 1875 roku założył psychologiczne laboratorium eksperymentalne. William James wysunął także 3 teorie jaźni: materialnej, społecznej oraz duchowej – osi organizujących naszą psychikę i zdolności widzenia nas samych przez nas w kategoriach obiektów.

William James – książki

William James pisał i wydawał książki z zakresu psychologii, filozofii, etyki, religii, religioznawstwa, które na rynku literackim w Polsce ukazywały się chociażby nakładem KR Wydawnictwo. Zajmowały go zagadnienia stanów mistycznych, transcendencji, doświadczeń religijnych, problemy o złożonej naturze, ludzka natura. Język w dziełach z gatunku psychologii religii Williama Jamesa nie był akademicki, a sam badacz pragnący zgłębić tajemnicę religijności pozostawał naukowo obiektywny, chętnie więc tłumaczono jego książki na inne języki. Żarliwie zgłębiał każdą tematykę, odznaczał się także tolerancyjnością w stosunku do wszelkich odmian religijności, nawet tych skrajnych.