Upadek cywilizacji zachodniej. Spojrzenie z przyszłości

Upadek cywilizacji zachodniej to narracja historyka z przyszłości, który próbuje objaśnić marazm XXI stulecia oraz przyczyny braku działań na rzecz polityki niskoemisyjnej. Narrator pyta: dlaczego doszło do upadku, skoro ludzie wiedzieli, co się dzieje? Dlaczego nie potrafili oni zamienić swej wiedzy w potęgę?

Książka przedstawia dramatyczną historię Ery Półcienia (Penumbral Age), która trwała na Ziemi w latach 1988-2093. Era Półcienia to epoka wyparcia i zaprzeczeń. Oreskes i Conway posługują się w tym kontekście określeniem „cienia ignorancji”. XXI stulecie to epoka drugich Wieków Ciemnych na Ziemi, podzielona na okres Wielkiego Upadku i dramatyczną erę Masowych Migracji (które trwały w latach 2073-2093).

Narrator eseju The Collapse of Western Civilization omawia kolejne, trudne wydarzenia XXI stulecia.

Jak mówi Oreskes w wywiadzie dołączonym do eseju, jako historyczka nauki nie umiała ona inaczej poradzić sobie z pytaniem o przyczyny zbiorowego fiaska działań na rzecz ochrony klimatu, z którym mamy współcześnie do czynienia. Fikcyjna perspektywa przyszłości pozwoliła jej nabrać dystansu do opisywanego tematu. Należy jednak podkreślić, że esej Oreskes i Conwaya jest dobrze udokumentowany danymi dotyczącymi współczesnego stanu klimatu oraz polityki klimatycznej. Szkicowane w nim katastroficzne przewidywania bazują na najnowszych ustaleniach nauk empirycznych.

Informacja o autorze/ redaktorze:

Naomi Oreskes jest profesorką historii nauki oraz nauk o Ziemi na Uniwersytecie Harvarda. Wśród jej książek znajdują się m.in.: The Rejection of Continental Drift. Theory and Method in American Earth Science (1999), Merchants of Doubt. How a Handful of Scientists Obscured the Truth on Issues from Tobacco to Global Warming (wraz z Erikiem M. Conwayem, 2010), Science and Technology in the Global Cold War (redakcja wraz z Johnem Krigem), a także Science on a Mission. American Oceanography from the Cold War to Climate Change (w druku). Jeden z jej ostatnich projektów nosił tytuł: Assessing Assessments. A Historical and Philosophical Study of Scientific Assessments for Environmental Policy in the Late 20th Century. Był to projekt badawczy przygotowany wraz z Michaelem Oppenheimerem, Dale’em Jamiesonem, Jessicą O’Reilly, Matthew Shindellem oraz Keynynem Brysse.

Erik Conway jest historykiem nauki i technologii, pracującym w Laboratorium Napędu Odrzutowego w Pasadenie, w Kalifornii. Opublikował m.in.: Blind Landings. Low-Visibility Operations in American Aviation, 1918–1958 (2006), Atmospheric Science at NASA. A History (2008), Merchants of Doubt. How a Handful of Scientists Obscured the Truth on Issues from Tobacco to Global Warming (wraz z Naomi Oreskes, 2010) oraz Exploration and Engineering. The Jet Propulsion Laboratory and the Quest for Mars (2015).

Mamy rok 2393 i świat zmienił się niemal nie do poznania. Wyraźne ostrzeżenia przed katastrofą klimatyczną ignorowano przez dekady, co doprowadziło do drastycznego wzrostu temperatur, podniesienia się poziomu morza, powszechnych susz, a wreszcie do katastrofy zwanej obecnie Wielkim Upadkiem 2093 roku, kiedy to rozpad pokrywy lodowej Zachodniej Antarktyki doprowadził do masowej migracji, całkowicie odmieniając ład światowy. Doświadczony badacz, mieszkaniec Drugiej Republiki Ludowej Chin, z okazji trzechsetnej rocznicy Wielkiego Upadku przedstawia trzymającą w napięciu i głęboko niepokojącą opowieść o tym, że dzieci oświecenia – elity polityczne i ekonomiczne tak zwanych rozwiniętych społeczeństw przemysłowych – nie umiały podjąć odpowiednich działań, powodując tym samym upadek Cywilizacji Zachodniej.

Dlaczego doszło do upadku, skoro ludzie wiedzieli, co się dzieje? Dlaczego nie potrafili oni zamienić swej wiedzy w potęgę? Naomi Oreskes i Eric M. Conway próbują objaśnić marazm XXI stulecia oraz przyczyny braku działań na rzecz polityki niskoemisyjnej w rzetelnie udokumentowanej narracji science fiction. Książka przedstawia dramatyczną historię Ery Półcienia (Penumbral Age), która trwała na Ziemi w latach 1988-2093. Narrator eseju – historyk z przyszłości – omawia kolejne, trudne wydarzenia XXI stulecia.