Życie w bunkrze
Kiedy wiadomo było, że Niemcy przegrywają wojnę, większość dygnitarzy starało się wywieźć rodziny jak najdalej od zagrożeń czyhających na nich w Berlinie. Goebbelowie jednak zrobili zupełnie inaczej i w połowie kwietnia 1945 roku wraz z dziećmi opuścili spokojne Schwanenwerder, by dołączyć do Hitlera, przebywającego w swoim bunkrze pod Kancelarią Rzeszy. Nie wzięli ze sobą zbyt wiele rzeczy, maluchom przed "wycieczką" kazali zostawić zabawki w domu. Prawdopodobnie już wtedy planowali swoją zbrodnię.
W bunkrze przez dwa tygodnie prowadzili w miarę normalne życie. Joseph zajęty był ciągłymi spotkaniami z kanclerzem, Magda przygotowaniami do ślubu Adolfa i Evy, młodsze dzieci zabawą, a Helga zdążyła się jeszcze po raz pierwszy w życiu zakochać - w młodym żołnierzu.