Tomasz Mazur
Tomasz Mazur ma na koncie już przeszło dwie dekady pracy dydaktycznej oraz trenerskiej. Wierzy w zbawienną moc filozofii, a przede wszystkim stoicyzmu, podczas rozwoju kompetencji osobistych i budowania siebie.
Tomasz Mazur – życiorys
Tomasz Mazur zdał egzamin dojrzałości w 1991 roku, po czym studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim i zrobił doktorat. W międzyczasie pracował zarobkowo dorywczo, m.in. jako bibliotekarz, księgarz, budowlaniec, sprzątacz, menedżer sprzedaży w biurze podróży, tłumacz specjalizujący się w filmach czy sporadyczny mówca na wykładach. Przez kilka miesięcy doktor Tomasz Mazur, mający już na utrzymaniu rodzinę (żonę i dzieci), był bezrobotny. Od jesiennego semestru roku akademickiego 2001/2002 udało mu się jednak podjąć stałe zatrudnienie jako adiunkt w rodzimym Instytucie Filozofii w Warszawie, skąd m.in. otrzymał półroczne stypendium w Stanach Zjednoczonych.
Tomasz Mazur – warsztaty
Tomasz Mazur założył Centrum Praktyki Stoickiej, propagujące tą odnogę filozofii, a kilka lat później firmę Hegemonikon. Obecnie prowadzi jednorazowe oraz cykliczne warsztaty rozwijające poszczególne kompetencje, seminaria, spotkania, wygłasza także mowy motywacyjne. Po 12 latach wykładania filozofii na uczelni doktor Tomasz Mazur odszedł z pracy. Uczy filozofii po angielsku w jednym z liceów w ramach programu matury międzynarodowej, który to koordynuje. Śmiało uważa, że era tradycyjnego coachingu już się bezpowrotnie zakończyła. W codziennym życiu Tomaszowi Mazurowi przyświecają sentencje filozoficzne Marka Aureliusza oraz Seneki Młodszego.
Tomasz Mazur – książki
Tomasz Mazur zajmował się początkowo dydaktyką filozofii oraz aksjologią, lecz stopniowo jego zainteresowania zawodowe skupiły się na filozofii stoickiej, zarówno tej współczesnej, jak i antycznej. W pełni przenikają do tworzonej przez niego literatury oraz esejów naukowych i artykułów. Pierwsza z jak do tej pory pięciu książek Tomasza Mazura pojawiła się na rodzimym rynku w 2008 roku.
Data urodzenia | 09.11.1972 |
Miejsce urodzenia | Warszawa |
Bibliografia |
Podziel się opinią
Komentarze