Sonety i poematy

Na tle współczesnej poezji miłosnej, twórczość Stefana Pastuszewskiego jawi się jako - z jednej strony - dowód ponadczasowości odwiecznych motywów europejskiej erotyki słowa, a z drugiej - fakt niemalże niewiarygodny: wciąż jeszcze można w sposób nie nużący o tym uczuciu mówić. Czytając te wiersze, trzeba tylko ową oryginalność umieć spostrzec, oddzielić ją niejako od substancji powszechnie postrzeganej. Wskutek owej otwartości na czytelnicze doznania, które krytycy zgodnie dostrzegają w wierszach Stefana Pastuszewskiego, nie błądzi się podczas lektury w labiryncie, ale sięga po nie dla duchowej przyjemności, i dla historycznoliterackich poszukiwań.