Życie na przełomie. Opowieść o Andrzeju Szwalbe

W pierwszej części, będącej rodzajem sagi rodzinnej, w literacki sposób przedstawione zostało dzieciństwo i młodość dobrze znanego nie tylko w regionie kujawsko-pomorskim Andrzeja Szwalbego, kształtowanie się jego postawy życiowej i osobowości na tle życia międzywojennej i wojennej Warszawy. Wiele miejsca zajmuje tu dyskusja nad tragedią Powstania Warszawskiego i stosunkiem do narodowej tradycji. W drugiej części w formie bardziej publicystycznej pokazane zostały nie tylko dzieła Szwalbego, które przyniosły mu Honorowe Obywatelstwo Bydgoszczy, ale - i może przede wszystkim - jego widzenie rzeczywistości, stosunek do Boga i ludzi, świat wartości. Widzimy tu bohatera z wielu stron, poznajemy go takim jakim może dotąd nie mieliśmy okazji go zobaczyć: jako myśliciela, człowieka o głebokim życiu wewnętrznym, obdarzonego wizjonerską wyobraźnią, który przechodząc przez przełomy formacji ustrojowych przeżywa swoisty dramat polskości.