Ewolucja Somalii

Piskała rekonstruuje w książce ustrojową ewolucję Somalii, wychodząc od zmierzchu włoskiego kolonializmu i okresu niepodległej republiki w pierwszej połowie lat 60. Właściwy początek kryzysu datuje na przewrót wojskowy z 1969 r., w wyniku którego władzę przejął generał Mohammed Siad Barre. Opis jego dyktatorskich rządów, związanych z przymusową kolektywizacją i upaństwowieniem, rozrostem służb bezpieczeństwa i represjonowaniem opozycji, zbliża wybrane fragmenty "Drylandu" do analogicznej pod względem problematyki, "afrykańskiej" twórczości Kapuścińskiego. W swej najsłynniejszej, opublikowanej w 1978 r. książce, której bohaterem był obalony władca Etiopii, Hajle Sellasje, mistrz polskiego reportażu zawarł uniwersalną wizję mechanizmów dyktatury. Nie bez powodu opowieść o etiopskim dworze cesarskim odczytano - nie tylko w kraju, ale i za granicą - jako aluzję do komunistyczej Polski doby Gierka. W "Cesarzu" Kapuściński nie wychodzi poza mury pałacu dyktatora - tworzy odrealniony portret środowiska dworskiego,
odizolowanego od powszechnej nędzy obywateli Etiopii. Z kolei w "Drylandzie" Piskała odwraca ten schemat, kładąc nacisk na codzienne dramaty Somalijczyków oraz główne przyczyny rozkładu somalijskiego społeczeństwa.