Pytania ostateczne

Eseje te łączy zainteresowanie życiem ludzkim - postrzeganym z prespektywy jednostki i problemem jego stosunku do bardziej bezosobowej koncepcji rzeczywistości. Jest to trafny, lecz dalece niepełny opis "Pytań ostatecznych". Eseje te łączy bowiem intelektualna i praktyczna doniosłość rozważanych kwestii.
Śmierć, poczucie absurdu, rola przypadku w życiu moralnym; pojęcie i zjawisko perwersji seksualnej; zagadnienie moralnej dopuszczalności środków walki (rozpatrywane w kontekście wojny wietnamskiej); restrykcje moralne społeczeństwa liberalnego; źródła i logika konfliktów; autonomia etyki; autonomia umysłu - to zagadnienia wielkiej wagi.
Eseje te łączy poziom badawczej i pisarskiej sprawności - najwyższy, jaki umożliwia filozofia analityczna. Eseje te łączy rzetelność myślowa i moralna. Nagel rozpatruje sumiennie cudze rozwiązania każdej kwestii i z całą ostrożnością przedstawia własne. Uwzględnia cudze intuicje moralne, lecz forsuje własne - instytucje moralnego altruisty.