Proces Templariuszy

Templariusze to najpotężniejszy zakon rycerski średniowiecza, działający w Ziemi Świętej i Europie. Zgromadził olbrzymie bogactwa i zyskał poważny wpływ na politykę. W roku 1307 król Francji Filip Piękny w porozumieniu z papieżem Klemensem V doprowadza do nagłego aresztowania przywódców Zakonu, a następnie rozpoczęcia procesu, który okaże się jednym z najbardziej zagadkowych w historii.

Inkwizycja, stosując tortury, wydobyła z Rycerzy Świątyni zeznania, na podstawie których oskarżono Zakon o kultywowanie herezji, czczenia diabła i „sprzecznych z naturą” praktyk seksualnych. Ważne miejsce odgrywały relacje przesłuchiwanych na temat oddawania czci tajemniczej brodatej głowie zwanej Bafometem. Czy było to wyobrażenie przedstawiające proroka Islamu -- Mahometa, czy raczej diabła? A może chodziło o twarz z Całunu Turyńskiego? Czy oskarżenia o niezwykłe praktyki seksualne miały uzasadnienie w niesubordynacji niektórych zakonników, czy może - co jest oryginalną tezą tej książki -- chodziło o wtajemniczenie w templariuszowski system magii seksualnej? Czy pierwsi terroryści islamscy - Asasyni - byli blisko powiązani z elitą templariuszy i czemu płacili im daninę?