Nowe przedsięwzięcia
W sierpniu 1935 roku Jarosy postanowił założyć swój własny teatrzyk, nazwawszy go Cyrulikiem Warszawskim. Jego stałym współautorem był Marian Hemar. Ostatnia premiera odbyła się w grudniu 1938 roku, zaś ostatni raz zespół wystąpił 3 marca 1939 roku. Powód zakończenia działalności był prozaiczny - kłopoty finansowe dyrekcji. Jarosy stanął na czele kolejnego teatrzyku, nazywając go tym razem Figaro.
Plany były szumne, Figaro miało bowiem kontynuować chlubne tradycje Qui pro Quo. Niestety, premierę wybrano dość niefortunnie; ciężko było przewidzieć, że 2 września 1939 roku nie będzie najlepszym dniem na sceniczne debiuty. Jeszcze 31 sierpnia wieszczono, że Figaro stanie się najulubieńszą i najweselszą sceną Warszawy. Głównym aktorem miał być Jerzy Jurandot.