Powieść Imago Isabel Abedi porusza szczególny temat, problem, który często jest pomijany, gdyż nie do końca wiadomo, jak go ugryźć, jak potraktować lub też jest przedstawiany powierzchownie, lekko sygnalizowany przy okazji. Abedi udało się bardzo zręcznie poświęcić mu całą powieść. Tym tematem jest: ojcostwo. Autorka postanowiła ukazać rolę ojca w życiu dziecka. Przedstawia różne obrazy ojcostwa, różne relacje: ojciec opiekuńczy, kochający, nieobecny, zastępczy, ojciec tyran, ojciec faworyzujący jedno z dzieci, ojciec, który odchodzi, ojciec, który powraca po wielu latach.
Główną bohaterką powieści jest Wanja, wrażliwa nastolatka, trochę wyalienowana, zamknięta, odbiega stylem bycia od swoich koleżanek, nie hołduje modom z kolorowych pisemek dla młodzieży, co w efekcie skutkuje brakiem zrozumienia, samotnością. Powierzchowne znajomości, płytkie przyjaźnie powodują, że dziewczyna przyjmuje postawę „bycia obok”. Wanji trudno odnaleźć własną tożsamość i swoje miejsce, ponieważ do pełnego zrozumienia samej siebie brakuje jednego, jakże ważnego elementu – ojca. Nie wie kim był, nie wie jaki był, od dnia urodzenia nie było jej dane go poznać. Otoczona kobietami – matka, babcia, przyjaciółka rodziny Flora, koleżanki ze szkoły – nie potrafi i nie ma możliwości stworzenia sobie obrazu ojca, ponieważ nic o nim nie wie i nikt nie usiłuje jej w tym pomóc. Do czasu… W codzienność dziewczyny wkrada się nadprzyrodzony porządek. Dostaje wyjątkową propozycję wejścia w nieznany świat, który ma jej pomóc w zbudowaniu wizerunku ojca. Przechodząc przez ramy wyjątkowego obrazu wpada w niezwykłą
rzeczywistość cyrku Anima, który odmieni całkowicie jej życie. Ożywi emocje, rozbudzi te, których nigdy nie znała i przygotuje do wyjątkowego spotkania, na które czekała całe swoje dotychczasowe życie. W tej wędrówce towarzyszą jej rówieśnicy, którzy z różnych powodów również nie znają swoich ojców. Podobnie jak ona, dostają szansę przygotowania się i uporządkowania uczuć, które istnieją nienazwane, nieokreślone. Wprowadzony przez Abedi motyw przejścia jest bardzo czytelny. Wiemy, jakie lęki targają bohaterami, bez używania dosłownych opisów, autorka dokonuje ciekawego zabiegu introspekcji poprzez nadprzyrodzoność zdarzeń, oniryczność i symbole. Pewnego dnia matka Wanji opowie jej, kim był jej ojciec i pojawi się szansa, aby poznać go osobiście. Dziewczyna będzie na tyle przygotowana, aby podjąć decyzje, czy tego spotkania chce, czy też nie jest na nie gotowa.
Imago to powieść o dorastaniu, przeobrażaniu się w dojrzałą postać, o kształtowaniu swojego życia emocjonalnego, wreszcie o roli rodziny, w szczególności ojca w wychowaniu dziecka. Myślę, że książką Isabel Abedi powinni zainteresować się nie tylko młodzi ludzie, ale także dorośli, gdyż autorka bardzo wnikliwie i z wielką empatią przygląda się procesom jakie zachodzą w sferze emocjonalnej dorastającego człowieka. Forma prowadzenia narracji, pomieszanie świata realnego z baśniowym jest bardzo ciekawym zabiegiem, który niejako metaforycznie przedstawia skok w dorosłość, przejście do bardziej dojrzałych postaw, dorastanie do odważnych decyzji i przełamywania lęków.