Słynni perwersyjni zbrodniarze
Roudinesco przywołuje Michela Foucaulta, który pisał w Historii seksualności, że w przeciwieństwie do wzorcowych biografii czcigodnych i powszechnie szanowanych obywateli żywoty osób perwersyjnych niełatwo uchwycić.Są one bowiem „niechlubne, mizerne, anonimowe i żałosne”. O „żywotach anormalnych” się nie opowiada, a „jedyne echo, jakie po nich pozostaje, to, ogólnie biorąc, wyrazy potępienia”.
Jeśli perwersyjni osobnicy jednak zyskują rozgłos, to najczęściej z powodu „wyjątkowej zbrodniczości uznanej za bestialską, potworną, nieludzką, postrzeganej jako niemieszczącą się w granicach człowieczeństwa”.
Słynni perwersyjni zbrodniarze, którzy w dalszym ciągu stają się bohaterami nie tylko naukowych monografii, ale także powieści, filmów, komiksów i tekstów piosenek to na przykład Gilles de Rais (znany bardziej jako Sinobrody), George Chapman (Kuba Rozpruwacz), Elżbieta Batory (Krwawa Hrabina) czy Peter Kürten (Wampir z Düsseldorfu).