Szaleństwo dziecięce i nałóg onanizmu
Wiek XIX to „czas psychiatrii z jej opisem perwersji seksualnych oraz obsesją dziecka-masturbanta, homoseksualisty i kobiety histeryczki”. W rozdziale trzecim przeczytamy chociażby o tym dlaczego i w jaki sposób próbowano w tamtych latach ustrzec dzieci przed rzekomo zgubnym nałogiem onanizmu.
Ówcześni medycy stworzyli nawet specjalnie nową kategorię patologiczną – szaleństwo dziecięce. „Założywszy, że dziecko może się urodzić, jeśli nie szalone, to przynajmniej perwersyjne, uznali, że to szczególne szaleństwo objawia się przez masturbację – specyficzną praktykę seksualną, której uprzednio nie przypisywano złych skutków. Wierząc w postęp sztuki chirurgicznej, zalecali prewencję przeciw tej patologii, którą wymyślili: wycięcie lub przyżeganie łechtaczki u dziewczynek, obrzezanie u chłopców”.