Markiz de Sade, "książę zboczeńców"
Wiek XVIII autorka książki przedstawia na tle niezwykłego życia i twórczości markiza de Sade (rozdział drugi). Dowiemy się z niego na przykład, że Sade, słynny „książę zboczeńców” cierpiący na „obłęd deprawowania” bliźnich, jest także tym, który „uczynił zło czymś godnym pożądania,uczynił pożądanym czerpanie przyjemności ze zła, uczynił przedmiotem pożądania perwersję jako taką. Nigdy nie malował zepsucia, żeby przedstawić je jako wstrętne”.
Autorka książki przypomina też skrótowo biografię autora „Justyny”. I tak, już w wieku pięciu lat mały Sade „nie przejawiał ani uczuć, ani poczucia winy, zabawiając się zadawaniem innym dzieciom wszelkiego rodzaju cierpień”.Jako dziesięciolatek wstąpił do prowadzonego przez jezuitów kolegium Ludwika Wielkiego w Paryżu: „Wykształceniu, jakie odebrał, towarzyszyły liczne odniesienia do sztuki teatralnej oraz codzienna praktyka biczowania i kar cielesnych".