Św. Ludwina katuje swoje ciało w imię Boga
Roudinesco pisze chociażby o świętej Ludwinie ze Schiedam (żyła na przełomie XIV i XV wieku), która „chciała uratować duszę Kościoła i jego wiernych, zmieniając swoje ciało w zbiornik nieczystości”. Już w wieku 15 lat, przerażona perspektywą stosunku płciowego, upadła na zamarzniętej rzece i zachorowała, a ojcu, który próbował wydać ją za mąż, oświadczyła, że wolałaby się oszpecić.
Ludwina twierdziła, że „Bóg może się związać jedynie z ohydnym ciałem”, dlatego też zamierzała służyć mu w sposób idealny: „Katowała więc swoje ciało, a urodziwą twarz zamieniła w przeraźliwą, obrzmiałą maskę”.