Maria Poprzęcka

Dyrektor Instytutu Historii sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Kieruje też Zakładem Dziejów Myśli o Sztuce oraz Podyplomowym Studium Muzealniczym.

Od 1998 roku Prezes Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Głównym przedmiotem jej zainteresowań jest malarstwo XIX wieku, zarówno wysokiego, jak i popularnego obiegu oraz jego szeroki kontekst krytyczny i teoretyczny.

Bardzo istotne są dla niej zagadnienia metodologiczne i aksjologiczne, zwłaszcza wynikające z badań nad sztuką nowoczesną.

Organizuje konferencje metodologiczne w Nieborowie.
Jest autorką wielu publikacji i książek m.in. Teoretycy, artyści, krytycy w sztuce 1700-1870 (wspólnie z E. Grabską, 1974, 2 wyd. rozszerz. 1989), Akademizm (1977, 3 wyd. rozszerz. 1989), Czas wyobrażony. O sposobach opowiadania w polskim malarstwie XIX wieku (1986), Polskie malarstwo salonowe (1991), Arcydzieła malarstwa polskiego (1997), O złej sztuce (1998).